________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०१८ उ०२ सू०२ कार्त्तिकश्रेष्ठिनः दीक्षादिनिरूपणम् ६२९ लोए जाव अणुगामियताए भविस्सइ, एवामेव मम वि एगे आया भंडे इड्डे कंते पिए मणुन्ने मणामे एसमे नित्थारिए समाणे संसारवोच्छेय करे भविस्तर, तं इच्छामि णं भंते ! गमसहरुले सद्धिं देवाणुप्पिएहिं सयमेव पव्वाविडं जाव धम्ममा इक्खिउं । तए र्ण मुनिसुव्वए अरहा कत्तियं सेट्ठि गम सहस्सेणं सद्धिं सयमेव पव्वावेइ जाव धम्ममाइक्खइ एवं देवाणुपिया ! गंतव्वं, एवं चिट्ठियव्वं जाव संजमियव्वं, त प से कत्तिए सेट्ठि नेगम सहस्त्रेण सद्धिं मुनिसुव्वयस्स अरहओइयं एयारूवं धम्मियं उवएसं सम्मं पडिवज्जइ तमाणार तहा गच्छइ जाव संजमइ । तए णं से कत्तिए सेट्ठी णेगमट्टसहस्लेणं सद्धिं अणगारे जाए, ईरियासभिए जाव गुत्तबंभयारी । तणं से कत्तिए अणगारे मुणिसुव्वयस्स अरहओ तहारूवाणं थेरागं अंतियं सामाइयमाइयाई चोइस पुव्वाई अहिज्जइ, अहिज्जित्ता बहूहिं चउत्थ छडम जाव अप्पाणं भावेमाणे बहुपडि पुन्नाई दुबालसवासाई सामन्नपरियागं पाउणइ पाउणिसा मासियाए संलेहणाए अताणं झोसेइ झोसित्ता सर्द्वि भत्ताई अणसणाए छेदेइ छेदित्ता, आलोइयपडिक्कत्ते जाव कालं किच्चा सोहमे कप्पे सोहम्मवडेंस विमाणे उववायसभाए देवसय णिज्जंसि जाव सकदेविंदत्ताए उववन्ने । तए णं से सक्के देविंदे देवराया अहुणोववन्ने सेसं जहा गंगदत्तस्स जाव अंतं काहिइ नवरं ठिई दो सागरोवमाई सेसं तं चैव । सेवं भंते! सेवं भंते ! ति ॥सू० २॥
॥ अटुरससए बीओ उद्देसो समत्तो ॥
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૨