________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०१७ उ०६सू०१ रत्नप्रभादिषु पृथ्वोकायिकोत्पत्तिनि० ४९९ पूर्ववदेव ज्ञातव्यम् इति । आलापादि प्रकारश्च स्वयमेव सर्वत्र ऊहनीय इति 'सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति' तदेवं भदन्त ! तदेवं भदन्त ! इति ॥०१॥ ॥ इति श्री विश्वविख्यात-जगद्वल्लभ-प्रसिद्धवाचक-पञ्चदशभाषाकलितललितकलापालापकाविशुद्धगधपधनैकग्रन्थनिर्मापक, वादिमानमर्दक-श्रीशाहूच्छत्रपति कोल्हापुरराजपदत्त'जैनाचार्य' पदभूषित-कोल्हापुरराजगुरुबालब्रह्मचारि-जैनाचार्य-जैनधर्मदिवाकर -पूज्यश्री घासीलालबतिविरचितायां श्री ‘भगवतीसूत्रस्य" प्रमेयचन्द्रिकाख्यायां व्याख्यायां सप्तदशशतके
षष्ठोद्देशकः समाप्तः।।१७-६॥ ही है ऐसा समझ लेना चाहिये । तथा इन सब के आलाप प्रकार अपने आप घना २ कर कह लेना चाहिये । 'सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति' हे भदन्त ! आपका यह कथन सर्वथा सत्य ही है २ ऐसा कहकर वे गौतम तप और संयम से आस्मा को भावित करते हुए अपने स्थान पर विराजमान हो गये ॥ सू० १॥
जैनाचार्य जैनधर्मदिवाकर पूज्यश्री घासीलालजी महाराजकृत "भगवतीसूत्र" की प्रमेयचन्द्रिका व्याख्याके सत्तरहवें शतकका
छट्ठा उद्देशक समाप्त ॥१७-६॥
પહેલા કહ્યા અનુસાર જ સમજવું. તથા આ વિષયમાં આલાપના
रे। पोते पातानी भेगे मनापीने सम सेवा “सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति" महन्त ! साये मा विषयमा रे प्रतिपाहन थुछ सपथन સત્ય છે. હે ભગવન! આપે આ વિષયમાં જે પ્રતિપાદન કર્યું છે. તે સઘળું યથાર્થ છે. આ પ્રમાણે કહીને ગૌતમ સ્વામી તપ અને સંયમથી આત્માને ભાવિત કરતા થકા પિતાના સ્થાન પર બિરાજમાન થઈ ગયા. એ સૂત્ર ૧ છે જૈનાચાર્ય જૈનધર્મદિવાકર પૂજ્યશ્રી ઘાસીલાલજી મહારાજ કૃત “ભગવતીસૂત્રની પ્રમેયચન્દ્રિકા વ્યાખ્યાના સત્તરમા શતકને ઇકો ઉદ્દેશ સમાપ્ત ૧૭-જા
શ્રી ભગવતી સૂત્ર: ૧૨