________________
३७४
भगवतीमत्रे अजीवोदयनिष्पन्ना इति कथ्यन्ते विस्तरतो विचारस्तु अनुयोगद्वारे मस्कृता. याम् अनुयोगचन्द्रिकाख्यव्याख्यायां द्रष्टव्य इति । 'एवं एएणं अभिलावेणं जहा अणुयोगदारे छनाम तहे। निरवसेसं भाणियव्व' एवमेतेन अभिलापेन यथाऽनुयोगद्वारे षट्नामानि तथैव निरवशेषं मणितव्यम् यथा औदयिकमावस्य भेदो दर्शितः अनेनैव क्रमेण यथाऽनुयोगद्वारे कथितं षड्नाम तथैव निरवशेष सर्वमेव तत्रत्याकरणमिह वक्तव्यम् । कियत्पर्यन्तं वक्तव्यं तत्राह-'जाव' इत्यादि । 'जाव सेत्तं सन्निवाइए भावे' यावत् सानिपातिको भावः सान्निपातिकमावविचारपर्यन्तम् अनुयोगद्वारोक्तं सर्व वक्तव्यम् । एतस्य विचारोऽनुयोगद्वा. रोकः सर्वोऽपि ज्ञातव्योऽनुयोगद्वारादेवेति । 'सेव भंते ! सेवं भंते ! त्ति' निष्पन्न भाव हैं। ये शरीर वर्णादिक, औदारिकशरीरनामकर्म के उदय से पुद्गल द्रव्यरूप अजीव के विषय में निष्पद्यमान होने से अजीवोदयनिष्पन कहे जाते हैं । इस विषय का विस्तार पूर्वक विचार अनुयोगद्वारसूत्र पर जो अनुयोगचन्द्रिका नामकी टीका मैंने की है उसमें किया गया है । 'एवं एएणं अभिलावेणं जहा अणु योगहारे छ नाम तहेव निरवसेसं भाणियन्वं' जैसा औदयिकभावका मेद दिखाया गया है इसी क्रम से अनुयोगद्वार में जैसे ६ नामों का कथन किया गया है उसी प्रकार से सम्पूर्ण वहां का प्रकरण यहां 'जाव सेत्तं सन्निवाइए भावे' सानिपातिक भाव के विचार तक का कहलेना चाहिये। तात्पर्य यह है कि अनुयोगद्वारोक्तभावसंबन्धी निवार सब यहां उसी अनुयोगद्वार से जानलेना चाहिये । 'सेव भंते ! सेवं भंते ! त्ति' हे भदन्त ! भावादिके विषय में जो आप ने कथन નામકર્મના ઉદયથી પુદગલ દ્રવ્યરૂપ અજીવના વિધ્યમાં થવાવાળા હોવાથી આવોદય નિષ્પન કહેવામાં આવે છે. આ વિષયને વિચાર વિસ્તાર પૂર્વક અનુગદ્વાર સૂત્રની અનુગચન્દ્રિકા ટીકા જે મેં બનાવી છે તેમાં કર. पामा माये। छ. 'एव छ एएणं अभिलावेणं जहा अणुयोगहारे नाम तहेव निरवसेसं भाणियवं' मोहयि भावना व मे मतापामा मा०ये। 2 मे मया અનુગદ્વારમાં જેવી રીતે છાનામાનું કથન કરવામાં આવ્યું છે, એજ રીતે ત્યાનું
पूरा ५४२९५ 'जाव सेत्तं सन्निवाइए भावे' सोनियति भावना विया२ ५३२९ સુધી અહિયાં ગ્રહણ કરવું તેમ સમજવું કહેવાને હેતુ એ છે કે અનુગ દ્વારમાં કહેલ ભાવ સંબંધી સંપૂર્ણ રીતે અહિયાં અનુગદ્વારમાં કહ્યા પ્રમાણે त्यांची सम वा. 'सेवं भंते सेवं भवेत्ति' 3 सावन मावाहिना विषयमा माये
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૨