________________
२६२
भगवतीस्त्रे तहेव। एवं जहा गेविजविमाणा तहा अणुत्तरविमाणा वि इसिप्पब्भारा वि।सू०१॥ __ छाया-किं महालयः खलु भदन्त ! लोकः प्रज्ञप्तः गौतम ! महातिमहालयः यथा द्वादशशतके तथैव यावद् असंख्ययोजनकोटाकोटयः परिक्षेपेण । लोकस्य खलु भदन्त ! पौरस्त्ये चरमान्ते किं जीवा जीवादेशाः, जीवपदेशाः, अनीका अनीवदेशा अजीवप्रदेशाः, गौतम ! नो जीवा जीवदेशा अपि ये जीव. देशास्ते नियमात एकेन्द्रिय देशाश्च अथवा एकेन्द्रियदेश श्च द्वीन्द्रियस्य च देशः एवं यथा दशमशतके आग्नेयीदिशा तथा नवरं देशेषु अनिन्द्रियाणाम् आदिम विरहितः । ये अरूपिणोऽजीवास्ते पड्विधाः, अद्धासमयो नास्ति शेषं तदेव निरवशेषम् । लोकस्य खलु भदन्त ! दाक्षिणात्ये चरमान्ते किं जीराः० एवमेव एवं पाश्चात्येऽपि औत्तरेऽपि । लोकस्य खलु भदन्त ! उपरितन-चरमान्ते किं जीवा० पृच्छा गौतम ! नो जीना जीवदेशा अपि जीवपदेशा अपि यावद् अजीव देशा अपि । ये जीवदेशास्ते नियमात् एकेन्द्रियदेशाच अनिन्द्रियदेशाश्च अथवा एकेन्द्रियदेशाश्च अनिन्द्रिययदेशाश्च द्वीन्द्रियस्य च देशः अथवा एकेन्द्रियदेशाश्च अनिन्द्रिपदेशाश्च द्विन्द्रियाणां च देशाः, एवं मध्यमविरहितः यावत् पश्चेन्द्रियाणाम् । ये जीवपदेशास्ते नियमात् एकेन्द्रियप्रदेशाश्च अनिन्द्रियप्रदेशाश्च अथवा एके न्द्रय पदेशाश्च अनिन्द्रियपदेशाश्च द्वीन्द्रियपदेशाश्च अथवा एकेन्द्रियप्रदेशाश्च अनिन्द्रियपदेशाश्च द्वीन्द्रियाणां च प्रदेशाः, एगम् आदिम विरहितो यावत पञ्चन्द्रियाणाम् । अनीवा यथा दशमशन के तमायां तथैव निरव शेषम् । लोकस्य खलु भदन्त ! अधश्वरमान्ते किं जीवा:० पृच्छा गौतम ! नो जीवा जीवदेशा अपि जीवपदेशा अपि यावत् अजीवप्रदेशाअपि ये जीवदेशा ते नियमात् एकेन्द्रियदेशाः माता एकेन्द्वियदेशाश्च द्वीन्द्रियस्य देशः, अथवा एकेन्द्रियदेशाश्च द्वीन्द्रियाणां च देशाः एवं मध्यमविरहितो यावत् अनिन्द्रियाणाम् प्रदेशा आदिमविरहिताः सर्वेषां यथा पौरस्त्ये चरमान्ते तथैव अनीवा यथा उपरित ने चरमान्ते तथैव । एतस्याः खलु भदन्त ! रत्नपभायाः पृथिव्याः पौरस्त्ये चरमान्ते कि जीवा: ० पृच्छा गौतम ! नो जीवाः एवं यथैव लोकस्य तथैव चत्वारोऽपि चरमान्ताः यावत् औतरे । उपरितनस्तथैव यथा दशमशतके विमलादिक तथैव निरवशेषम् अपस्तनश्वरमान्तो यथैव लोकस्याधस्तनश्वरमान्तस्तथैव नवरं देशे पश्चेन्द्रियेषु तृतीय भङ्ग इति शेषं तथैव । एवं थथा रत्नममायाः चत्वारश्वरमान्ता मणिवाः एवं शर्कराममाया अपि उपरितनोऽधस्तनो यथा रत्न
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૨