________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० १६ उ० ३ सू० १ क्रियाविशेषनिरूपणम् पाडेता अंसियाओ छिंदेजा, से पूर्ण भंते! जे छिंदइ तस्स किरिया कजइ, जस्स छिज्जइ नो तस्स किरिया कजइ, णण्णस्थेगेणं धम्मंतराइएणं, हंता गोयमा! जे छिंदइ जाव धम्मतराइएणं । सेवं भंते सेवं भंते ति ॥सू०२॥
छाया-ततः खलु श्रमणो भगवान महावीरोऽन्यदा कदाचित् राजगृहात नगरात् गुणशिलकात् चैत्यात् प्रतिनिष्कामति प्रतिनिष्क्रम्य बहिर्जनपदविहारं विहरति । तस्मिन् काले तस्मिन् समये उल्लु कतीरं नाम नगरमासीत्-वर्णका वस्य खलु उल्लुकतीरस्य नगरस्य बहिरुतरपौरस्त्ये दिग्भागे अत्र खलु एकजंबूकं नाम चैत्यमासीत्-वर्णकः, ततः खलु श्रमणो भगवान महावीरोऽन्यदा कदाचित् पूर्वानुपूर्व्या चरन् यावत् एकजंबके चैत्ये समवम्तः, यावत् परिषत् प्रतिगता भदन्त इति भगान् गौतमः श्रणणं भगवन्तं महावीरं वन्दते नमस्यति बंदित्वा नमस्यित्वा एवमवादीत् । अनगारस्य खल्लु भदन्त ! भावितात्मनः षष्ठः पष्ठेन अनिक्षिप्तेन यावत् आतापयतः, तस्य खलु पौरस्त्ये खलु अपाच दिवसम् नो कल्पते इस्तं वा पादं वा बाहुं वा अरू वा आकुश्चयितुं वा प्रसारयितुं वा, खलु पाथास्ये तस्यं अपार्द्ध दिवसं कल्पते हस्तं वा पादं वा बाहुं वा ऊरं वा आकु. शयितुं वा प्रसारयितुं वा, तस्य खलु अशिंकाः लम्बन्ते तं चैव वैद्यः अद्राक्षीद ईषत् पातयति पातयित्वा अर्शिकाः छिन्यात् , तद् नूनं भदन्त यः छिन्द्यात् तस्य क्रिया भवति, यस्य छिद्यते तस्य नो क्रिया भवति, नान्यत्रैकेन धर्मान्तरायिकेण? हन्त गौतम यः छिन्नति यावत् धर्मान्तरायिकेण । तदेवं भदन्त तदेवं भदन्त इति ॥ सू० २ ।।
॥षोडशशतके तृतीय उद्देशः समाप्तः ॥ १६-३॥ टीका- 'तए णं समणे भगवं महावीरं ततः तदनन्तरं खल श्रमणो भगवान् महावीरः 'अन्नया कयाइ' अन्यदा कदाचित् 'रायगिहामो नयराओ' राजगृहा
पूर्व में बन्ध क्रिया का जो निरूपण किया गया है। उसमें किया विशेषणका निरूपक करने के लिये प्रस्तावना पूर्वकसूत्रकार इस अग्रिम सूत्र का कथन करते हैं'तए णं समणे भगवं महावीरे अन्नया कयाइं रायगिहाओ' इत्यादि।
આની પહેલાંના સૂત્રમાં બંધક્રિયાનું નિરૂપણ કરવામાં આવ્યું છે તેમાં ક્રિયા વિશેષનું નિરૂપણ કરવા માટે સૂત્રકાર નિચેના સૂત્રનું કથન કરે છે,
" तए णं समणे भगवं महावीरे" त्याल
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૨
