________________
८०४
भगवतीस्त्रे
मूलम्-"भंते त्ति भगवं गोयमे समर्ण भगवं महावीरं वंदइ, नमंसइ, वंदित्ता, नमंसित्ता एवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पियाणं अंतेवासी पाईणजाणवए सव्वाणुभूइनामं अणगारे पगइभदए जाव विणीए, से णं भंते ! तया गोसालेणं मंखलिपुत्तेणं तवेणं तेएणं भासरासीकए समाणे कहिंगए कहिं उववन्ने?। एवं खलु गोयमा! ममं अंतेवासी पाइणजाणवए सव्वाणुभइनामं अणगारे पगइभदए जाव विणीए, से णं तया गोसालेणं मंखलिपुत्तेणं तवेणं तेएणं भासरासीकए समाणे उड्ढे चंदिमसूरिय जाव बंभलंतकमहासुक्के कप्पे वीइवइत्ता सहस्तारे कप्पे देवताए उवन्ने तत्थ णं अत्थेगइयाणं देवाणं अट्ठारससागरोवमाई ठिई पन्नत्ता, तत्थ णं सव्वाणुभूईस्स वि देवस्स अट्टारससागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता, से णं सव्वाणुभूई देवे ताओ देवलोगाओ आउक्खएणं भवक्खएणं ठिइक्खएणं जाव महाविदेहे वासे सिज्झिहिइ जाव अंतं करेहिइ, एवं खलु देवाणुप्पियाणं अंतेवासी कोसलजाणवए सुनक्खत्ते नामं अणगारे पगइभदए जाव विणीए, से णं भंते! तयाणं गोसालेणं मंखलिपुत्तेणं तवेणं तेएणं परिताविए समाणे कालमासे कालं किच्चा कहिं गए कहिं उववन्ने? एवं खलु गोयमा! ममं अंतेवासी सुनक्खत्ते नामं अणगारे पगइभदए जाव विणीए, से गं तया गोसालेणं मंखलिपुत्तेणं तवेणं तेएणं परिताविए समाणे जेणेव ममं अंतिए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता वंदइ, नमसइ,
શ્રી ભગવતી સૂત્ર: ૧૧