________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० १५ उ०१ सू० १९ रेवतीदानसमीक्षा ७५९ मित्यर्थः। अथवा मार्जारो विरालिकाभिधवनस्पतिविशेषस्तेन कृतं भारितं यत्तथाविधं कुक्कुटं वर्णप्रमाणादि-सादृश्या वीजपूरकफलं-तस्य मांसं तन्मध्यभागो वर्तते, तद् मम रक्तवातरोगशमनार्थम् आहर-आनय, अन्यार्थ निष्पादित्वेन निरवद्यत्वात्, एतेन बीजपूरकफलमध्यभागेन अर्थ:-मम प्रयोजनं वर्तते। 'तएणं से सीहे अणगारे समणेणं भगवया महावीरेणं एवं वुत्ते समाणे हद्वतुढे जाव हियए समणं भगवं महावीरं वंदइ, नमंस' ततः खलु स सिंहो नाम अनगारः श्रमणेन भगवता महावीरेण एवम्-उक्तरीत्या उक्तःसन् हृष्टतुष्टो यावत् हर्षवश विसर्पहृदयः प्रफुल्लमानसः श्रमण भगवन्तम् महावीरं वन्दते, नपस्यति, वंदित्ता, नमंसित्ता, अतुरियमचवलमसंभंतं मुहपोत्तियं है, अथवा माजोर-विरालिका नामझी वनसतिविशेष से कृत-भावित हुआ ऐसा है इसे लाने के लिये जो कहा गया है सो उसका कारण ऐसा है कि यह मेरे निमित्त उसने संस्कृत नहीं किया है, अन्य के लिये किया है । अतः निरवद्य होने से यह हमें ग्राह्य है। इसीलिये ऐसा कहा गया है कि इस बीजपूरक मध्यभाग से अर्थात् विजोरा के गूदे से मुझे प्रयोजन है । 'तए णं से सीहे अणगारे समणेणं भगवया महावीरेणं एवं धुत्ते समाणे हतुढे जाव हियए समणं भगवं महावीरं. वंदर नमसई' इस प्रकार से जब श्रमण भगवान महावीर ने उस सिंह अनगार से कहा । तब वे सिंह अनगार हष्ट हुए, तुष्ट हुए, और हर्ष के उत्कृर्ष से जिनका हृदय उछल रहा है ऐसे होकर उन्होंने श्रमण भगवान महावीर को वंदना नमस्कार किया। 'वंदित्ता नमंसित्ता अतु. પાક માજા વાયુને વિનાશ કરનાર છે, અથવા-માર (વિરાલિકા) નામની વનસ્પતિવિશેષમાંથી બનાવેલ છે. આ બિજોરાપાક લાવવાનું શા માટે કહેવામાં આવ્યું છે તે હવે સ્પષ્ટ કરવામાં આવે છે–તે બિજોરાપાક તેણે મારા નિમિત્તે બનાવ્યું નથી પણ અન્યને નિમિત્ત બનાવ્યો છે. તેથી દેષરહિત હોવાને કારણે તે ગ્રાહ્ય છે. તેથી જ એવું કહેવામાં આવ્યું છે કે મારે તે બિજોરાપાકનું જ પ્રયેાજન (જરૂર) छे. “तए णं से सीहे अणगारे समणेण भगवया महावीरेण एवं वुत्ते समाणे हतुट्टे जाव हियए समण भगव महावीरं वंदइ, नमस" स्यारे श्रम ભગવાન મહાવીરે આ પ્રમાણે કહ્યું, ત્યારે સિંહ અણગાર હર્ષ અને સંતોષ પામ્યા. તેમનું હદય આનંદથી નાચી ઊઠયું આ પ્રકારે ખૂબ જ પ્રસન્ન ये तभा महावीर प्रभुने १४ ४२॥ भने नमः३।२ या. “ वंदित्ता,
શ્રી ભગવતી સૂત્ર: ૧૧
