________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० १३ उ० ६ सू० ३ उदायनराजचरितनिरूपणम् ४९ नवरं - जमालिवक्तव्यतापेक्षया विशेषस्त्वत्र पद्मावती अग्रमहिषी हंसलक्षणं हंसकद्धबलम् हंसचित्रयुक्तं वा, पट्टशाटकम् - पट्टाम्बरं गृहीत्वा परिधाय शिविकायां दक्षि पार्श्वसनिषण्णा, शेषं तदेव - जमालिवक्तव्यतावदेव बोध्यम्, यावत् स उदायो राजा शिविकातः प्रत्यवरोहति - अवतरति ' पच्चोरुहित्ता, जेणेव समणे भगवं महावीरे, तेणेव उवागच्छछ' शिविकातः प्रत्यवरुह्य - अवतीर्य, यत्रैव श्रमणो भगवान् महावीरः आसीत्, तत्रैत्र उपागच्छति 'उवागच्छिता समर्ण भगवं महावीरं तिक्खुत्तो वंद, नमसर, वंदित्ता, नर्मसित्ता, उत्तरपुरस्थिमं दिलीभागं अवकमः' उपागत्य श्रमणं भगवन्तं महावीरं त्रिः कृत्वः- वारत्रयं मदक्षिणीकृत्य, वन्दते, नमस्यति, वन्दित्वा नमस्थित्ला, उत्तरपौरस्त्यं दिग्भागम् - ईशानकोणम्
J
-
पच्चोरुहइ' जमालि की वक्तव्यता की अपेक्षा यहां जो विशेषता है, वह ऐसी है कि यहां पर पद्मावती अग्रमहिषी हंस जैसे धवल या हंस के चित्र से युक्त पट्टाम्बर को लेकर शिविका में दक्षिणपार्श्व तरफ बैठ गई। बाकी का और सब कथन जमालि की वक्तव्यता के अनुसार से ही है । यावत्-वे उदायन राजा शिबिका से नीचे उतरे 'पच्चोरुहिता जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ' नीचे उतरकर फिर वे जहां श्रमण भगवान् महावीर विराजमान थे । वहाँ पर गये । 'उवागच्छित्ता समण भगवं महावीरं तिक्खुत्तो वंदइ, नमसइ, वंदिता नर्मसित्ता उत्तरपुर स्थिनं दिसीभागं अवकमइ' वहां जाकर उन्होंने श्रमण भगवान महावीर की तीन प्रदक्षिणाएँ की, उन्हें वन्दना नमस्कार किया ।
भाविनी वतव्यता
66
""
पडसाडगं गहाय, सेसं तंचेव जात्र स्त्रीयाओ पच्चोरुहइ" કરતાં ઉદાચનની વકતવ્યતામાં એટલી જ વિશેષતા છે કે 66 પદ્માવતી મહારાણી હંસ જેવાં ધવલ અથવા હુસના ચિત્રથી યુક્ત પટામ્બરને લઈને શિખિકામાં ઉદ્યાયનને જમણે પડખે મેસી ગઈ. ” ખાકીનુ સમસ્ત કથન જમાલિની વક્તવ્યતાના જેવું જ સમજવું, ઉદાચન રાજા શિબિકામાંથી नीचे उतर्या, આ સૂત્રપાઠ પર્યન્તનું કથન પૂર્વોક્ત કથન અનુસાર જ અહી' श्रवु हाये. “पञ्चोरुहित्ता जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छद ” ” શિબિકામાંથી નીચે ઉતરીને તેએ જ્યાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીર विराम्भान हुता, त्यां गया. “उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो वंदs, aies, वंदिता नमसित्ता उत्तरपुरत्थिमं दिसीभागं अवकमइ " त्यां कहने તેમણે ત્રણ વાર પ્રદક્ષિણાપૂર્વક શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને વંદ્યણા કરી અને નમસ્કાર કર્યા વંધ્રુણાનમસ્કાર કરીને તે ઇશાન દિશા તરફ્ ગયા.
66
भ० ७
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૧
अव
