________________
२२६
भगवतीसूत्रे
अमनोऽमम् परिग्रहसंज्ञापरिणामं प्रत्यनुभवन्तो विहरन्ति तिष्ठन्ति । अन्ते गौतम आह- ' सेवं भंते ! सेवं भंते! त्ति' हे भदन्त ! तदेवं भवदुक्तं सत्यमेत्र, हे भदन्त ! तदेवं भवदुक्तं सत्यमेवेति ॥ सू० ४ ॥
॥ इति श्री विश्वविख्यात - जगवल्लभ-प्रसिद्धवाचक- पञ्चदशभाषाकतिललितकला पालापक प्रविशुद्रगद्यपद्यनेकग्रन्थनिर्मापक, बादिमानमर्दक- श्री शाहू छत्रपति कोल्हापुरराजप्रदत्त - 'जैनाचार्य' पदभूषित - कोल्हापुरराजगुरुबालब्रह्मचारि - जैनाचार्य — जैनधर्मदिवाकर - पूज्य श्री घासीलालवतिविरचितायां श्री " भगवती सूत्रस्य" प्रमेयचन्द्रिकाख्यायां व्याख्यायां चतुर्द्दशशत के तृतीयोदेशकः समाप्तः ॥ १४-३॥
रत्नप्रभा आदि ६ पृथिवियों के नारक और सप्तमी पृथिवी के नारक अनिष्ट, यावत्-अकान्त, अप्रिय अमनोज्ञ और अमनोऽम परिग्रहसंज्ञा परिणाम का अनुभव करते हैं । अब अन्त में गौतम भगवान से कहते हैं-'सेवं भंते ! सेवं भंते! त्ति' हे भदन्त ! आपका कहा हुआ सब विषय बिलकुल सत्य ही हैं। इस प्रकार कहकर वे गौतम यावत् अपने स्थान पर विराजमान हो गये || मृ० ४ ॥
जैनाचार्य जैनधर्मदिवाकर पूज्यश्री घासीलालजी महाराज कृत भगवती सूत्र " की प्रमेयचन्द्रिका व्याख्याके चौदहवें शतक का तीसरा उद्देशक समाप्त ॥ १४-३ ॥
6"
जाव अमणामं " हे गौतम! तेथे। अनिष्ट, सहान्त, अप्रिय, अभनाज्ञ અને અમનેમ પરિગ્રહસ’જ્ઞાપરિણામને અનુભવ अन्ते गौतमस्वामी महावीर अलुने उडे भंते! ति " हे भगवन् ! भानुं કથન સત્ય છે. હે ભગવન્! આપે જે કહ્યું તે સર્વથા સત્ય જ છે, આ પ્રમાણે કહીને ગૌતમસ્વામી મહાવીર પ્રભુને વંદણા નમસ્કાર કરીને પેાતાને સ્થાને એડ્ડી ગયા. IIસૂ॰ જા
કર્યાં
छे
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૧
કરે છે,
- " सेवं मंते ! सेवं
જૈનાચાય જૈનધમ દિવાકર પૂજ્યશ્રી ઘાસીલાલજી મહારાજ કૃત “ભગવતીસૂત્ર’’ની પ્રમેયચન્દ્રિકા વ્યાખ્યાના ચૌદમા શતકના ત્રીજે ઉદ્દેશે! સમાપ્ત ૫૧૪-૩||
