________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० ११४० १२ सू० १ देवानां कालस्थितिनिरूपणम्
६१७
तपणं तेसिं समणोवासयाणं अन्नया कयाई, एगयओ साहियाणं समुवागयाण संनिविद्वाणं सन्निसण्णाणं अयमेयारूवे मिहो कहासमुल्लावे समुप्पज्जित्था, देवलोगेसु णं अज्जो ! देवाणं केवइयं कालं ठिई पण्णत्ता ? । तएणं से इसिभद्दपुत्ते, समणोवास देवद्विगाहियडे तं समणोवासए एवं वयासी - देवलोपसु णं अज्जो ! देवाणं जहण्णेणं दसवास सहरसाई हि पण्णत्ता, तेण परं समग्राहिया, दुसमयाहिया जाव दस समयाहिया संखेज्जममयाहिया, असंखेज्जसमयाहिया, उक्कोसेणं तेत्तीस सागरोवमाई हिई पण्णत्ता, तेण परं वोच्छिन्ना देवाय, देवलोगाय । तएणं ते समणोवासया इसिभद्दपुत्तस्स समणोवासगस्स एवमाइक्खमाणस्स जाव एवं परूवेमाणस्स एयम नो सहहृति, नो पत्तियंति, नो शेयंति एयमहं असदहमाणा अपत्तियमाणा, अरोयमाणा जामेत्र दिसिं पाउन्भूया, तामेव दिसिं पडिगया || सू० १ ॥
"
छाया - तस्मिन् काले तस्मिन् समये आलभिका नाम नगरी आसीत्, वर्णकः, शङ्खवनं चैत्यम्, वर्णकः । तत्र खलु आलभिकायां नगर्यां बहवः ऋषिभद्रपुत्रप्रमुखाः श्रमणोपासकाः परिवसन्ति, आढ्याः यावत् - अपरिभूताः, अभिगतजीवा - जीवाः, यावद् विहरन्ति ततः खलु तेषां श्रमणोपासकानाम् अन्यदा कदाचित् एकतः संहितानां समुपागतानाम् सन्निविष्टानाम् सन्निषण्णानाम्, अयमेो मिथः कथासमुल्लापः समुदपद्यत देवलोकेषु खल आर्याः । देवानां यिन्तं कालं स्थितिः प्रज्ञप्ता ? ततः खलु स ऋषिभद्रपुत्रः श्रमणोपासको देवस्थितिगृहीतार्थः तान श्रमणोपासकान् एवम् अवादीत् देवलोकेषु खलु आर्याः । harat जघन्येन दशवर्षसहस्राणि स्थितिः प्रज्ञप्ता, तेन परं समयाधिका सिमयाधिका यावत् दश समयाधिका, संख्येयसमयाधिका, असंख्येयसमयाधिका,
भ० ७८
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯
-
