________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० ११ उ० ११ १० १० सुदर्शनचरितनिरूपणम् ५९९ शब्दयति- आह्वयति, 'कंचुइज्जपुरिसो वि तहेव अवखाइ' कचुकि पुरुषोऽपि तथैव-जमालिपकरणोक्तव चुवि पुरुषवदेव, आख्याति-क्ति, किन्तु 'नवरं धम्मघोसस्स अणगारस्स आगमणगहियविणिच्छए, करयल जाव निग्गच्छति' नवरं-जमालिवक्तव्यतापेक्षया महाबलवक्तव्यतायां विशेषस्तु अयमेव-यत स कचुकिपुरुषः धर्मघोषस्य अनगारस्य आगमनगृहीतविनिश्चयः करतलपरिगृहीतं यावत्-शिरसावत मस्त के अञ्जलिं कृत्वा जयेन विजयेन वर्द्धयन् एवम्-अबादीत भो देवानुप्रियाः! नो खलु जनाः इन्द्रमहो वा, इत्यादिरीत्या पूर्वोक्तेमहोत्सवे निर्गच्छन्ति, अपितु एवं खलु देवाणुपिया! विमलस्य अरहो पउप्पए धम्मबुलाया ' कंचुज्जपुरिसो वि तहेव अक्खाइ' जमालिप्रकरणोक्त कंचुकी पुरुष के जैसा ही महावलकुमार के कंचुकी ने भी वैसा ही कहाकिन्तु-'नयरं धम्मघोसस्स अणगारस्स आगमणगहियविणिच्छए करयल जाव निग्गच्छंति ' जमालिवक्तव्यता की अपेक्षा इस महाबल की वक्तव्यता में केवल यही विशेषता है कि महावल के कंचुकी पुरुष ने धर्मघोष अनगार के आगमन के वृत्तान्त को गृहीत एवं निश्चित करके महायलकुमार के पास जाकर और दोनों हाथ जोड़कर बड़े विनय के साथ नमस्कार करके जय विजय शब्दों से बधाया-बधाकर उनसे इस प्रकार कहा-भो देवानुप्रिय ! आज नगर में न कोई इन्द्रमहोत्सव है ओर न रुद्रादि महोत्सव है और न इन महोत्सवों में संमिलित होने लपता तेथे पोताना ४ीन मोजाव्या. कंचुइज्जपुरिसो वि तहेव अक्खाइ" मालीन ५४२मा मादी पोताना युडीन व प्रश्नी પૂછયા હતા, એવાં પ્રશ્ન મહાબલ કુમારે પોતાના કંચુકીને પૂછયા અને તેણે ५४ मीनयुटीन १५२ ४ ४१५ माथ्या. “नवर धम्मघोषस्स अणगारस्स आगमणगहियविणिच्छए करयल जाव निभाच्छंति" ५२-त જમાલિની વક્તવ્યતા કરતાં આ વક્તવ્યતામાં આટલે જ તફાવત સમજ ત્યાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીરના આગમનના સમાચાર આપવામાં આવ્યા હતા, અહી ધર્મઘોષ અણુગારના આગમનના સમાચાર આપવામાં આવ્યા છે. તે કંચુકીએ પહેલાં તો ધર્મઘોષ અણગારના આગમનના સમાચાર જાણી લીધા. ત્યાર બાદ તેણે મહાબલ કુમાર પાસે જઈને વિનયપૂર્વક બનને હાથ જોડીને, “ મહાબલ કુમારને જય હે, વિજય હો” એવા શબ્દોથી તેને વધાવીને આ પ્રમાણે કહ્યું-“હે દેવાનુપ્રિય! આજે નગરમાં કોઈ ઈન્દ્રમસવ પણ નથી, રુદ્રાદિ મહેત્સવ પણ નથી. એવા કેઈ મહત્સવમાં ભાગ
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯
