________________
भगवतीस्ने तं चेव जाव अन्नयरे एगे महासुविणे पासित्ताणं पडिबुज्झति, इमे य गं तुमे देवाणुप्पिया! एगे महासुविणे दिहे, तं ओराले तुमे देवी! सुविणे दिढे जाव रज्जवई राया भविस्सइ, अणगारे वा भावियप्पा, तं ओरालेणं तुमे देवी! सुविणे दिट्टे जाव दिहे तिकडु पभावइं देवि ताहि इटाहिं कंताहिं जाव दोच्चपि, तच्चंपि, अणुबहइ। तएणं सा पभावई देवी बलस्स रण्णो अंतिए एयम सोच्चा निसम्म हट्ठतुट्ठ करयल जाव एवं वयासीएयमेयं देवाणुप्पिया! जाव तं सुविणे सम्म पडिच्छइ, पडिच्छित्ता बलेणं रण्णा अब्भणुन्नाया समाणी नाणामाणिरयणभत्तिचित्त जाव अब्भुटेइ, अतुरियमचवल जाव गईए जेणेव सए भवणे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता सयं भवणमणुप्पविट्टा ॥सू०६॥
छाया-ततः खलु स बलो राजा कौटुम्बिकपुरुषान् शब्दयति, शब्दयित्वा एवम् अवादोत्-क्षिप्रमेव भो देवानुप्रियाः! अध सविशेषं वाद्याम् उपस्थानशालाम् गन्धोदकसिक्तशुचिकसंमार्जनोपलिप्तां सुगन्धवरपञ्चवर्णपुष्पोपचारकलिता कालागुरुपवरकुन्दुरुष्क जाव गन्धवतिभूतां कुरुत च, कारयत च, कृत्वा कारयित्वा च सिंहासनं रचयत, रचयित्वा मम एतां यावत् प्रत्यर्पयत । ततः खलु ते कौटुम्बिक यावत् प्रतिश्रुत्य क्षिप्रमेव सविशेष वाह्याम् उपस्थानशालां यावत् प्रत्यर्पयन्ति । ततः खलु स पलो राजा प्रत्यूषकाउसमये शयनीयात् अभ्युतिष्ठति, अभ्युत्थाय पादपीठात् मत्यवरोहति, प्रत्यवरुख यत्रैव अहनशाला तत्रैव उपागच्छति, अहनशालाम्, अनुपविशति यया आपपातिके तथैव अनशाला तथैव मज्जनगृहं यावत् शशीव प्रियदर्शनो नरपतिः मज्जनगृहात् प्रतिनिष्काम्यति प्रतिनिष्क्रम्य यत्रैव बाह्या उपस्थानशाला, तत्रैव उपागच्छति, उपागस्य सिंहासनवरे पौरस्त्याभिमुखो निषीदति, निषध आत्मनः उत्तरपौरस्त्ये दिग्मागे अष्टौ भद्रासनानि श्वेतवस्त्रप्रत्यवस्तृतानि सिद्धार्थककृतमङ्गलोपचाराणि रचयति, रचयित्वा आत्मनः
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯