________________
४२२
भगवतीस्त्रे उए दारए पयाए, तए ण तस्स दारगस्त अम्मापियरो पहीणा भवंति, णो चेवणं ते देवा अलोयंत संपाउणति, तंचेव०, तेसिं णं देवाणं किं गए बहुए, अगए बहुए ? गोयमा ! णो गए बहुए, अगए बहुए, गयाउसे अगए अणंतगुणे, अगयाउसे गए अगंतभागे, अलोएणं गोयमा! ए महालए पण्णत्ते॥सू०२॥
छाया-लोकः खलु भदन्त ! किं महालयः प्रज्ञप्तः ? गौतम ! अयं खलु :जम्बूद्वीपो द्वीपः सर्वद्वीपानां यावत् परिक्षेपेण, तस्मिन्काले, तस्मिन् समये षड्
देवाः महर्द्धिकाः यावत् महासौख्याः जम्बूद्वीपे द्वीपे मन्दरे पर्वते मन्दरचूलिका सर्वतः समन्तात् संपरिक्षिप्य खलु तिष्ठेयुः, अधःखलु चतस्रो दिक्कुमार्यों महत्तरिकाः चतुरो बलिपिण्डान् गृहीत्वा जम्बूद्वीपस्य द्वीपस्य चतसृष्वपि दिक्षु बाह्याभिमुख्यः स्थित्वा तान् चतुरो बलिपिण्डान् यमकसमकं बाह्याभिमुखं प्रक्षिपेयुः, प्रभुः खलु गौतम ! तेभ्यः एकैको देवः तान् चतुरो बलिपिण्डान् धरणितलमसमाप्तान क्षिप्रमेव पतिसंहर्तुम् , ते खलु गौतम ! देवाः तया उत्कृष्टया यावत् देवगत्या एको देवः पौरस्त्याभिमुखः प्रयातः, एवं दक्षिणाभिमुखः, एवं पश्चिमाभिमुखः, एवम् उत्तराभिमुखः, एवम् ऊवाभिमुखः, एकः अधोऽभिमुखः पयातः, तस्मिन् काले, तस्मिन् समये वर्षसहस्रायुष्को दारकः प्रजातः, ततः खलु तस्य दारकस्य अम्बापितरौ प्रहीणौ भवतः, नोचैव खलु ते देवा लोकान्त सम्माप्नुवन्ति, ततः खलु तस्य दारकस्य आयुष्यं महीणं भवति, ततः खलु तस्य दारकस्य अस्थिमज्जा प्रहीणा भवंति नोचैव खलु ते देवा लोकान्तं संप्राप्नुवन्ति, ततः खलु तस्य दारकस्य आसप्तमोऽपि कुलवंशः प्रहीणो भवति, नो चैव खलु ते देवा लोकान्तं संपाप्नुवन्ति, ततः खलु तस्य दारकस्य नामगोत्रमपि पहीणं भवति, नोचैत्र खलु ते देशा लोकान्तं संपाप्नुवन्ति । तेषां खलु भदन्त ! देवानां किंगत बहुकम् , अगतं बहुकम् ? गौतम ! गत बहुकम् , नो अगतं बहुकम् , गतात् तत्अगतम् असंख्येयमागम् , अगतात् तत् गतम् असख्येयगुणम् , लोकः खलु गौतम! इयन्महालयः प्रज्ञप्तः। अलोकः खलु भदन्त ! कि महालय: प्रज्ञप्तः? गौतम! इंदं खलु समयक्षेत्रम् पश्चचत्वारिंशत् योजनशतसहस्राणि आयामविष्कम्भेण, यथा स्कन्दके यावत् परिक्षेपेण, तस्मिन् काले, तस्मिन् समये दश देवाः महदिका तथैव यावत् संपरिक्षिष्य खलु संतिप्ठेरन् , अधः खलु अष्ट दिक्कुमार्यों महतरिकाः अष्टबलिपिण्डान् गृहीत्वा मानुषोत्तरस्य पर्वतस्य चतसृष्वपि दिक्षु चतमृध्वपि विदिक्षु बाह्याभिमुख्यः स्थित्वा अष्टौ बलिदिण्डान् गृहीत्वा, मानुषोत्तरस्य पर्वतस्य यमकसमकं बाह्याभिमुखं प्रक्षिपेयुः, प्रमुः खलु गौतम ! तेभ्यः एकैको देवः
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯
