________________
%
E
२८८
भगवतीसूत्रे क्रमेण षड्विशतिः भङ्गाः वक्तव्याः, शेषं तदेव-पूर्वोक्तवदेव सर्व बोध्यम् , तथाचयदा खलु तेजोलेश्यायुक्तो देवो देवभवादुद्वर्तनां कृत्वा वनस्पतित्पद्यते तदा वनस्पतिषु तेजोलेश्या लभ्यते, किन्तु पलाशे देवत्वादुवृत्तो नोत्पद्यते तस्या प्रशस्तत्वात् , अत एवं पलाशोद्देशके पलाशजीवे तेजोलेश्या न संभवति, तदभावादाद्या एवात्र तिस्रोलेश्या भवन्ति, एतासु तिसृषु लेश्यासु षड्विंशतिर्भङ्गा भवन्ति, प्रयागां पदानामेतावतामेव सद्भावात् , अन्ते गौतमो भगवद्वाक्यं सत्यापयन्नाह-सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति' हे भदन्त ! तदेव भवदुक्तं सत्यमेव, हे भदन्त ! तदेवं भवदुक्तं सत्यमेवेति ॥ १॥ इति श्री विश्वविख्यात जगद्वल्लभादिपदभूपित बालब्रह्मचारी 'जैनाचार्य' पूज्यश्री घासीलाल व्रतिविरचिता श्री "भगवती" सूत्रस्य प्रमेयचन्द्रिका
ख्यायां व्याख्यायां एकादशशतकस्य तृतीयोद्देशकः समाप्तः ॥मू०११-३॥ उत्पलोक्त क्रम से यहां २६ भंग होते हैं । बाकी का और सब कथन यहां पूर्वोक्तरूप से ही जानना चाहिये। तथा-जब तेजोलेश्यायुक्त देव, देवभव से चवकर वनस्पतिकायिक रूप से उत्पन्न होता है तब वनस्पतिकायिकों में तेजोलेश्या पाईजाती है। किन्तु पलाश में देवगति से चवकर जीव उत्पन्न नहीं होता है क्योंकि यह वनस्पति अप्रशस्त है, अतः इस पलाशोद्देशक में पलाश जीव में तेजोलेश्या संभवित नहीं होती है, इसलिये आदि की तीन लेश्याएँ ही यहां होती हैं। इन तीन लेश्याओं में २६ भंग होते हैं । क्यों कि तीन पदों के इतने ही भंगों का यहां सद्भाव पाया जाता है ।
હોય છે ? આ પ્રમાણે ઉત્પલકત કેમ અનુસાર અહી ૨૬ ભાંગા (વિકપ) બને છે. બાકીનું સમસ્ત કથન અહીં પૂર્વોક્ત રૂપે જ સમજવું. તથા જ્યારે તેજલેશ્યાયુક્ત દેવ દેવભવમાંથી યુવીને વનસ્પતિકાયિક રૂપે ઉત્પન્ન થાય છે, ત્યારે વનસ્પતિકાયિકામાં તેજેશ્યાનો સદુભાવ રહે છે. પરંતુ પલાશ અપ્રશસ્ત હોવાથી દેવગતિમાંથી એવેલે જીવ તેમાં ઉત્પન્ન થતું નથી, તે કારણે પલાશસ્ય જીવમાં તેલેથા સંભવતી નથી પણ પહેલી ત્રણ લેશ્યાઓને જ સદુભાવ હોય છે. આ ત્રણ લેશ્યાઓની અપેક્ષાએ અહી ૨૬ ભાંગા જ સંભવી શકે છે. અહીં એક સંગી ૮, દ્વીકસ યોગી ૧૨ અને ત્રિકસંગી ६in भने छे.
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯
