________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०८ उ० ९ २०४ औदारिकशरीरप्रयोगबन्धवर्णनम् २५७ पन्धान्तर खलु कालतः कालापेक्षया कियच्चिरं भवति ? भगवानाह-'गोयमा! सबबधंतरं जहण्णेणं खुड्डागं भवग्गहणं तिसमयऊणं, उक्कोसेणं तेत्तीसं सागरोवमाई पुचकोडीसमयाहियाइं ' हे गौतम ! औदारिकशरीरस्य सर्वबन्धान्तरं जघन्येन त्रिसमयन्यूनं क्षुल्लकं भवग्रहणं भवति, उत्कृष्टेन तु त्रयस्त्रिंशत्सागरोपमानि पूर्वकोटी समयाधिकानि सर्ववन्धान्तरं भवति, तत्र कथं तावत् जघन्येन सर्वबन्धान्तरं त्रिसमयोनं क्षुल्लकभवग्रहणपर्यन्तं भवति ? इति चेदत्रोच्यते-त्रिसमयविनहेणौदारिकशरीरिषु आगतस्तत्र द्वौ समयौ अनाहारकस्तृतीयसमये सर्वबन्धकः का मतलब विरहकाल से है औदारिक शरीर को एक बार ग्रहण करके पुनः अन्य शरीर को ग्रहण करने के बाद उस औदारिक शरीर को ग्रहण करने में जो काल का व्यवधान पड़ता है-उसका नाम विरहकाल है। इसके उत्तर में प्रभु कहते हैं-(गोयमा) हे गौतम ! (सव्वबंधतरं जहण्णेणं खुड्डागं भवग्गहणं तिसमयऊणं, उक्कोसेणं तेत्तीसं सागरो. वमाई पुव्वकोडिसमयाहियाई) औदारिक शरीर के सर्वबंध का अंतर जघन्य से तीन समयकम क्षुल्लक भवग्रहणतक है, और उत्कृष्ट से पूर्वकोटि समयाधिक ३३ सागरोपम तक का है। यदि कोई यहां पर ऐसा प्रश्न करे कि जघन्य से औदारिक शरीर के सर्वबंध का अन्तर तीन समय कम क्षुल्लकभवग्रहणपर्यन्त कैसे है ? तो इसका उत्तर ऐसा है कि-कोई एक जीव तीन समय वाले विग्रह-मोडे के द्वारा औदारिक शरीर बालों में उत्पन्न हुआ वहां वह दो समय तक अनाहारक रहा
દારિક શરીરને એકવાર ગ્રહણ કરીને, ત્યાર બાદ બીજા શરીરને ગ્રહણ કર્યા પછી ઔદારિક શરીરને ગ્રહણ કરવામાં જે કાળનું અંતર (આંતર) પડે છે, તે કાળનું નામ વિરહકાળ છે.
मडावी२ प्रभुने। उत्त२-" गोयमा !" उ गौतम ! “ सव्व बंधतर जहण्णेणं खुड्डागं भवग्रहण तिसमयऊण, कोसेण तेत्तीसं सागरोवमाई पुव्वकोडिसमयाहियाई" मोहोरि शारना समधन मत२ (वि२३) જઘન્યની અપેક્ષાએ સુલકભવ ગ્રહણ કરતાં ત્રણ સમયપૂન સમય પર્યન્તનું છે અને ઉત્કૃષ્ટની અપેક્ષાએ ૩૩ સાગરોપમ કરતાં પૂર્વકેટ અને એક સમય અલિંક પર્યંતનું છે.
ઔદારિક શરીરના સર્વબંધનું અંતર જઘન્યની અપેક્ષાએ ભુલક ભવ. ગ્રહણ કરતાં ત્રણ સમય પ્રમાણ ખૂન કહેવાનું કારણ નીચે પ્રમાણે છે
ધારો કે કઈ એક જીવ ત્રણ સમયવાળા વિગ્રહ-મેડા દ્વારા દારિક શરીર વાળાઓમાં ઉત્પન્ન થયો છે. ત્યાં તે બે સમય સુધી અનાહારક રહ્યો
भ ३३
श्री.भगवती सूत्र : ७
