________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श. ८उ.२ म.४ ज्ञानभेदनिरूपणम्
३२५ विभङ्गज्ञानम् अनेकविधं पज्ञप्तम्, तान्येज्ञाह-तं जहा-गामसंठिए, आगरसंठिए, नगरसंठिए, णिगमसंठिए, जाव संनिवेससंठिए, दीवसंटिए, समुद्दसठिए, वाससंठिए' तद्यथा-ग्रामसं स्थितं ग्रामाकारम् विभङ्गज्ञानम्, आकरसंस्थितं खनिकाकारं विभङ्गज्ञानम्, नगरस स्थितं नगराकारम् विभङ्गज्ञानम् , विपरीतम् अवधिज्ञानं विभङ्गं तच तद् ज्ञानं च यद्वा-विरूपो भङ्गः-अवधिभेदो विभङ्गः स चासौ ज्ञान चेति विभङ्गज्ञानम्, विरूद्धा भङ्गा-वस्तुविकल्पा यस्मिस्तत्, एवं यावत् - पदात'खेड - कब्बड - मडम्ब - द्रोणमुह-पट्टणासम-संवाह' ग्रामाकरनगरनिगमखेट कबेटमडम्ब द्रोणमुखपत्तनाश्रमसंवाह इत्येतेषां ग्रहणम्, तत् सन्निवेशसंस्थितम् संनिवेशाकारम् द्वीपसंस्थितं द्वीपाकारम्, समुद्रसंस्थितं समुद्राकारम् वर्ष विहे पण्णत्ते' हे गौतम ! विभंगज्ञान अनेक प्रकारका कहा गया है। 'तंजहा' जो इस प्रकारसे हैं गामसंठिए, आगरसंठिए नगरसंठिए, निगमसंठिए, जाव संनिवेससंठिए, दीवसंठिए, समुदसंठिए, वाससंठिए' ग्रामाकार विभङ्गज्ञान, खानके आकारका विभङ्गज्ञान नगराकार विभङ्गज्ञान, निगमाकार विभङ्गज्ञान खेटाकार, कर्व टाकार, मडम्बाकार, द्रोणमुखाकार, पत्तनाकार, निगमाकार, आश्रमाकार, संवाहाकार सन्निवेशाकार, द्वीपाकार, समुद्राकार भरतक्षेत्रादि आकार । तात्पर्य इस कथनका यह है कि विभंगज्ञान इन सबको जानता है अतः इस अपेक्षा वह तत् तत् आकारवाला यहां प्रकट किया गया है । ज्ञान ज्ञेयके आकार हुए विना उस पदार्थको नहीं जान सकता है । ज्ञानका ज्ञेयाकार होना इसका अभिप्राय यही है कि वह उसे अपना विषय बनाता है । बौद्धोंकी मान्यताके अनुसार ज्ञेयाकार होना ऐसा कथन यहां अभीष्ट नहीं है नहीं तो ज्ञानमें जडताका प्रसंग प्राप्त होगा अतः उस पदार्थको अपना विषय बनाना यही ज्ञानमें तत् तत् आकारता भने प्रार्नु ४६ छ 'तंजहा' ते २॥ शत छ- गामसंठिए, आगरसंठिए, नगरसंठिए जाव सन्निवेससंठिए, दीवसंठिए, समुद्दसंठिए, वाससठिए' ગ્રામાકાર વિર્ભાગજ્ઞાન, ખાણના આકારનું વિમંગ જ્ઞાન નનરાકાર વિર્ભાગજ્ઞાન, ખેટાકાર, કર્બટાકાર, મામ્બાકાર, દ્રોણસ્ખાકાર, પત્તનાકાર, નિગમાકાર, આશ્રમકાર, સંવાહાકાર, સંનિષાકાર, દ્વીપાકાર, સમુદ્રાકાર, અને ભરત ક્ષેત્રાદિ આકારનું વિર્ભાગજ્ઞાન છે. આ કથનને હેતુ એ છે કે વિર્ભાગજ્ઞાન આ દરેકને જાણે છે. તેથી જ તે તે આકારવાળું અહીં બતાવેલ છે. જ્ઞાન રોયના આકાર થયા વિના તે પદાર્થને જાણી શકતું નથી. જ્ઞાનનું યાકાર થવું એને અભિપ્રાય એ છે કે તે તેને પિતાનો વિષય બનાવે છે. બૌદ્ધોની માન્યતાનુસાર યાકાર થવું એવું કથન અહીં ઈચ્છિત નથી, નહીં તે જ્ઞાનમાં જડતાને પ્રસંગ પ્રાપ્ત થાય એટલા માટે તે પદાર્થને પિતાને વિષય બનાવ એ જ જ્ઞાનમાં તે તે આકારપણું છે. એ જ વાત ટીકાકારે
श्री. भगवती सूत्र :