________________
७९८
भगवतीमत्रे एयमढे सयमेव पच्चुवेक्खह-त्ति कटु ते अन्नउत्थिए एवं बयासी-एवं एवं' भो देवानुप्रियाः! तं चेतसा-मनसा वेदेन-शानेन यूयम् एतम्-अमुम् अस्तिकायस्वरूपम् अर्थम् स्वयमेव प्रत्युत्प्रेक्षध्वं पर्यालोचयत इति कृत्वा=इत्युक्त्वा स गौतमः तान् अन्ययूथिकान एवम् अवादीत्-एवम् , यद् अस्तिकायस्वरूपं साङ्गोपाङ्गं भगवता महावीरेण ज्ञातपुत्रेण प्रतिपादितम् तत् एवमेवं-सत्यमेवेति यूयं जानीते ति भावः। तदनन्तरम् ‘जेणेव गुणसिलए चेइए, जेणेव समणे भगवं महावीरे, एवं जहा नियंठुद्देसए जाव भत्तपाणं पडिदंसेइ' यत्रैव गुणशिलकं चैत्यं यत्रैव श्रमणो भगवान् महावीर आसीत्, एवं यथा निर्ग्रन्थोद्देशके द्वितीयशतकस्य पञ्चमोद्देशके प्रतिपादितं तथा अत्रापि यावत्-भक्तपानं प्रतिदर्शयति "भत्त-पाणं पडिदंसेत्ता समणं भगवं महावीरं वंदइ, नम सइ, वंदित्ता, नमंसित्ता नचासन्ने जाव पज्जुवासइ' भक्त-पानं प्रतिदर्य देवाणुप्पिया ! एयमढे सयमेव पच्युवेक्खह तिकट्ठ ते अन्नउत्थिए एवं वयासी' इसलिए हे देवानुप्रियो ! तुम इस अस्तिकायरूप अर्थ को अपने आप मनसे विचारो, इस प्रकार कहकर उन गौतमने उन अन्ययूथिकोंसे ऐसा कहा कि जो अस्तिकायका स्वरूप साङ्गोपाङ्ग भगवान् महावीर ज्ञातपुत्रने प्रतिपादित किया है वह 'एवमेव' सत्य ही है ऐसा आप लोग मानें । इसके बाद 'जेणेव गुणसिलए चेहए, जेणेव समणे भगवं महावीरे एवं जहा नियंठुद्देमए जाव भत्तपाणं पडिदंसेइ' जहां पर गुणशिलक चैत्य था और जहां पर श्रमण भगवान् महावीर थे, जैसा कि निर्ग्रन्थोद्देशकमें द्वितीय शतकके पञ्चम उद्देशकमें कहा गया है उसी तरहसे यहां पर भी यावत् उन पच्चुवेक्खह त्ति कट्ट ते अन्नउत्थिए एवं वयोसी' तो देवानुप्रिया! तमे જાતે જ આ અસ્તિકાયરૂપ અર્થને મનમાં સારી રીતે વિચાર કરો. એ રીતે વિચાર કરવાથી આપને તે વાત બરાબર સમજાશે. આ પ્રમાણે કહીને ગૌતમ સ્વામીએ તેમને એવી ખાતરી આપી કે જ્ઞાતપુત્ર મહાવીરે અસ્તિકાયના સ્વરૂપનું જે પ્રતિપાદન કર્યું છે, त 'एवामेव' सत्य भने यथार्थ छ.
त्या२ मा 'जेणेव गुणसिलए चेइए, जेणेव समणे भगवं महावीरेएवं जहा नियंठदेसए जाव भत्तपाणं पडिदंसेई' यां गुणशित चैत्य तु,
જ્યાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીર વિરાજમાન હતા, ત્યાં તેઓ આવ્યા. નિગ્રંથ ઉદ્દેશકમાં (બીજા શતકને પાંચમા ઉદેશકમાં) કહ્યા પ્રમાણેનું કથન અહીં પણ ગ્રહણ કરવું.
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૫
