________________
৩৩
भगवतीसगे कहिंगच्छिहिइ, कहिं उवजिहिइ ?' हे भदन्त ! स खलु वरुणस्य भियबालवयस्यः तस्मात् सुकुलात् अनन्तरम् उद्धृत्य=निःमृत्य कालधर्म प्राप्य कुत्र गमिष्यति, कुत्र उत्पत्स्यते ? भगवानाह- 'गोयमा! महाविदेहे वासें सिज्झिहिइ जाव अंतं करेहिइ' हे गौतम ! स वरुणस्य प्रियबालवयस्यः सुकुलान्मरणानन्तरं महाविदेहे वर्षे क्षेने सेत्स्यति-सिद्धि प्राप्स्यति, यावत्-भोत्स्यते, मोक्ष्यते परिनिर्वास्यति सर्वदुःखानामन्तं करिष्यतीत्यर्थः । अन्ते गौतमः भगवद्वाक्यं स्वीकुर्वनाह- 'सेवं भंते! सेवं भंते ! त्ति' हे भदन्त ! तदेवं भवदुक्तं सत्यमेव, हे भदन्त ! तदेवं भवदुक्तं सत्यमेवेति ॥ मू० ६ ॥ इति श्री-विश्वविख्यात-जगद्वल्लभ-प्रसिद्धवाचक-पश्चदशभाषाकलित-ललितकलापालापक-पविशुद्ध-गधपधनैकग्रंथनिर्मापक-वादिमानमर्दक-श्रीशाहूच्छत्रपति-कोल्हापुरराज-प्रदत्त "जैनशास्त्राचार्य" पदभूषित
कोल्हापुरराजगुरु-बालब्रह्मचारि -- जैनाचार्य-जैनधर्मदिवाकर-पूज्यश्री-घासीलालबतिविरचितायां "श्रीभगवतीसूत्रस्य" "प्रमेयचन्द्रिका"ऽऽख्यायां व्याख्यायां सप्तमशतकस्य नवमोद्देशः
समाप्तः ॥७-९॥ अब गौतम प्रभुसे ऐसा पूछ रहैं हैं कि हे भदन्त ! वह वरुणका प्रिय बालसखा उस सुकुलसे निकल कर-मर कर कहाँ जायगा कहाँ उत्पन्न होगा ? उत्तरमें प्रभु कहेते हैं- 'गोयमा! महाविदेहे वासे सिज्झिहिइ जाव अंत करेहिइ' हे गौतम! वह वरुणका बालसखा उस सुकुल से मर कर महाविदेह में उत्पन्न होगा और वहां से सिद्धिगतिको प्राप्त करेगा- यावत् पदसे यहाँ "भोत्स्यते, मोक्ष्यते, परिनिर्वास्यति' इन पदोका ग्रहण हुआ है । इस तरहसे वह समस्त दुःखोंका अन्तकर्ता होगा। अब अन्तमें गौतम स्वामी भगवान् के उववजिहिड?' मन्त! वरुन ते प्रिय मालसमा त उत्तम माथी भए પામીને કયાં જશે ? કયાં ઉત્પન્ન થશે?
उत्तर- 'गोयमा ! महाविदेहेवासे सिज्झिहिइ, जाव अंतं करेहिई' હે ગૌતમ! તે ત્યાંથી મરીને મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં મનુષ્યની પર્યાયે ઉત્પન્ન થશે, અને તે म पूरे। शन सिद्ध गति प्रारत ४२२. मह 'जाव' ५४यी नायने। सूत्रा8 अड] थयो छ- 'भोत्स्यते, मोक्ष्यते, परिनिर्वास्यति' शुद्ध यश, भुटत यश, समरत भनि। આત્યંતિક ક્ષય કરશે અને એ રીતે તે સમસ્ત દુઃખને અંત કરી નાખશે.
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૫
