________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श.७ उ.७ मू. ५ संज्ञिजीववेदनास्वरूपनिरूपणम् ६३७ तीव्र अभिलाषासे सुखदुःखरूप वेदनाका वेदन करता है। अन्तमें गौतम भगवान् के वचनों को स्वीकार करते हुए कहते हैं कि 'सेवं भंते ! सेवं भंते ति' हे भदन्त ! आपका कथन सत्य ही है आपका कथन सत्य ही है ॥ सू. ५ ॥ जैनाचार्य श्री घासीलालजी महाराजकृत 'भगवतीसूत्र' की प्रमेयचन्द्रिका व्याख्याके सप्तम शतकका सप्तम
उद्देशक समाप्त ॥७-७॥
સમર્થ હેતું નથી. તેથી એ જીવ તીવ્ર અભિલાષાથી યુક્ત બનીને સુખદુઃખરૂ૫ વેદનાનું વેદન કરે છે.
ઉદ્દેશકને અને ગૌતમ સ્વામી મહાવીર પ્રભુનાં વચને પ્રમાણભૂત ગણીને छ- 'सेवं भंते ! सेवं भंते ति महत! आ धु सर्वथा सत्य छे. હે ભદન્ત! આ વિષયનું આપે જે પ્રતિપાદન કર્યું તે સર્વથા સત્ય છે. આ પ્રમાણે કહીને મહાવીર પ્રભુને વંદણુ નમસ્કાર કરીને તેઓ પિતાને સ્થાને બેસી ગયા. સૂ. ૫
જૈનાચાર્ય શ્રી ઘાસીલાલજી મહારાજપુત “ભગવતી’ સત્રની પ્રમેયચન્દ્રિકા વ્યાખ્યાન સપ્તશતકનો
सातभाशसभात ॥७-७॥
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૫
