________________
३४९
प्रमेयचन्द्रिका टीका श. ७ उ. २ सू. १ प्रत्याख्यानस्वरूपनिरूपणम् अभिसमन्नागयं भवइ - इमे जीवा, इमे अजीवा, इमे तसा, इमे थावरा, तस्स णं सव्वपाणे हिं जाव-सङ्घसत्तेहिं पञ्चक्खायमिति वयमाणस्स सुपच्चक्खायं भवइ, णो ढपच्चक्खायं भवइ एवं खलु से सुपच्चकखाई सङ्घपाणेहिं जाव - सब सत्तेहिं पञ्चकखायमितिवयमाणे सच्चं भासं भासइ, णो मोसं भासं भासइ, एवं खलु से सच्चवाई सन्वपाणेहिं, जाव - सव्वसत्तेहिं तिविहं-तिविहेणं संजय - विरय-पहिय-- पञ्चक्खायपावकम्मे, अकिरिए, संबुडे, एगंतपंडिए यावि भवइ, से तेणद्वेणं गोयमा ! एवं वुच्चइजाव - सियदुपच्चक्खायं भवइ । ॥ सू. १ ॥
छाया - अथ नूनं भदन्त ! सर्वप्राणेषु सर्वभूतेषु, सर्वजीवेषु, सर्वसत्वेषु, प्रत्याख्यातमिति वदतः सुप्रत्याख्यातं भवति दुष्प्रत्याख्यातं भवति ? गौतम !
प्रत्याख्यानवक्तव्यता
'से णूणं भंते! सव्वपाणेहिं' इत्यादि ।
सूत्रार्थ - ( से णूणं भंते ! सव्वपाणेहि सव्वभूएहिं सव्वजीवेहिं, सव्वसत्तेहि, पच्चक्खायमिति वयमाणस्स सुपचक्खायं भवइ) हे भदन्त ! समस्त प्राणियों में, समस्त भूतोंमें, समस्तजीवोंमें समस्त सत्वोंमें मैंने हिंसाका प्रत्याख्यान किया है इस प्रकारसे कहनेवाले जीवका श्रमणादिजनोंका वहप्रत्याख्यान सुप्रत्याख्यानरूप होता है कि ( दुपच्चक्वायं भवइ) दुष्प्रत्याख्यानरूप होता है क्या ? (गोयमा) हे गौतम !
પ્રત્યાખ્યાન વક્તવ્યતા
'से णूणं भंते! सव्वपाणेहिं' त्याहि
सूत्रार्थ - ( से गुणं भंते । सव्वपाणेहिं सम्बभूएहि, सब्बजीवेर्हि, सबसत्तेहि, पच्चक्खायमिति वयमाणस्स सुपच्चक्खायं भवइ) के लहन्त ! ? श्रभाहि જના એમ કહેતા હોય કે મેં... સમસ્ત પ્રાણીઓની, સમસ્ત ભૂતાન, સમસ્ત જીવાની અને સમસ્ત સત્ત્વાની હિંસાના પ્રત્યાખ્યાન કર્યાં છે,' તેમના તે પ્રત્યાખ્યાન સુપ્રત્યાખ્યાનરૂપ હાય છે, (दुपचक्खायं भवड़ ?) दुष्प्रत्याख्यान३य होय हे १
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : પ
