________________
२३८
भगवतीसूत्रे उक्ताः सन्तः श्रमणं भगवन्तं महावीरं वन्दन्ते, नमस्यन्ति, वन्दित्वा नमस्यित्वा च 'अइमुत्तं कुमारसमणं अगिलाए संगिण्हंति जाव-वेयावडियं करेंति ' अतिमुक्तं कुमारश्रमणम् अग्लानतया संगृह्णन्ति, यावत्-वैयावृत्त्यं कुर्वन्ति । यावत्करणात्अग्लानतया उपगृह्णन्ति, अग्लानतया भक्तेन, पानेन, विनयेन ' इतिसंग्राह्यम् ।। मू० ४॥ ___महावीरं प्रति देवद्वयस्य शिष्यविषयकवक्तव्यताप्रस्ताव:
मूलम्-" तेणं कालेणं, तेणं समएणं महासुकाओ कप्पाओ, महासग्गाओ महाविमाणाओ दो देवा मड्डिया, जाव-महाणु. भागा समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं पाउब्भूआ। तएणं ते देवा समणं भगवं महावीरं मणसा चेव वंदंति, नमसंति, मणसा चेव इमं एयारूवं वागरणं पुच्छंति-कइ णं भंते ! देवाणुप्पियाणं अंतेवासि सयाई सिज्झिहिंति, जावअतं करोहिंति ? । तएणं समणे भगवं महावीरे तेहिं देवेहि मणसा पुढे तेसिं देवाणं मणसा चेव इमं एयारूवं वागरणं भगवतों को समझाया-तब उन स्थविर भगवतों ने विशेषरूप से प्रमु. दित होकर श्रमणभगवान् महावीर को वंदनाकि और नमस्कार किया बन्दना नमस्कार करके फिर उन्होंने (अइनुत्तं कुमारसमणं अगिलाए संगिण्ह त्ति जाव वेयावडिय करेंति ) अतिमुक्त कुमार श्रमण को अच्छी तरह से श्रद्धापूर्वक अपनाया यावत् उनकी वैयावृत्ति की। यहाँ यावस्पद से (अग्लानतया उपगृह्णन्ति, अग्लानतया भक्तेन पानेन विनयेन' पूर्वोक्त पदों का संग्रह हुआ है ॥सू.४॥
જ્યારે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે તે સ્થવિર ભગવાનને આ પ્રમાણે સમજાવ્યું. ત્યારે તેમણે આનંદિત થઈને શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને વંદન કરી અને नमः॥२ . वना नभ२४॥२ ४ीने “अइमुत्तं कुमारसमण अगिलाए संगिः हति जाव वेयावडिय करेंति" तेभार मासश्रमण मतिभुताने श्रद्धा भने પ્રસન્નતા પૂર્વક અપનાવ્યા, પ્રસન્નચિત્ત તેમની સંભાળ રાખવા માંડી, પ્રસન્ન ચિત્ત આહાર, પાણ આદિ લાવી આપીને વિનયભાવથી તેમનું વૈયાવૃત્ય (સેવા) ४२१॥ मां ॥ सू. ४॥
श्री. भगवती सूत्र:४