________________
प्रमेयचन्द्रिका टोका श०५ उ०४ सू०५ शिष्यद्वयस्वरूपनिरूपणम् २३९ वागरेइ-एवं खल देवाणुप्पिया ! ममं सत्त अंतेवासि सयाई सिज्झिहिंति जाव अंतं करेहिति । तएणं ते देवा समणेणं भगवया महावीरेणं मणसा पुढेणं, मणसा चेव इमं एयारूवं वागरणं वागरिया समाणा हट्टतुट्ट जाव-हियया, समणं भगवं महावीरं वंदति, णमंसंति, वंदित्ता णमंसित्ता, मणसा चेव सु. स्सूसमाणा, णमंसमाणा, अभिमुहा, जाव-पज्जुवासंति । तेणं कालेणं, तेणं समएणं समणस्त भगवओ महावीरस्स जेट्टे अंते. वासी इंदभूइ णाम अणगारे जाव अदूर सामंते उड्डे जाणू, जाव विहरइ । तएणं तस्स भगवओ गोयमस्स झाणंतरियाए वट्टमाणस्स इमेयारूवे अज्झथिए जाव-समुप्पज्जित्था-एवं खलु दो देवा महिड्डिया, जाव-महाणुभागासमणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं पाउन्भूआ, तं नो खलु अहं ते देव जाणामि, कयराओ कप्पाओ वा, सग्गाओ वा, विमाणाओ वा, कस्स वा अत्थस्स अट्ठाए इहं हव् आगया, तं गच्छामि णं भगवं महावीरं वंदामि, नमसामि, जाव--पज्जुवासामि, इमाइं च णं एया. रूवाई वागरणाइं पुच्छिसामि त्ति कटु एवं संपेहेइ, संपेहित्ता उहाए उढेई, जाव-जेणेव समणे भगवं महावीरे, जाव-पज्जुवासइ, गोयमाइ ! समणे भगवं महावीरे भगवं गोयमं एवं वयासी-से गूणं तव गोयमा ! झाणंतरियाए वट्टमाणस्स इमेयारूवे अज्झस्थिए, जाव-जेणेव ममं अंतिए तेणेव हव्वं आगए, से पूर्ण गोयमा ! अहे समहे ? हंता, अस्थि, तं गच्छा
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૪