________________
३२८
भगवती सूत्रे नामके सिंहासने 'चउसट्ठीए' चतुःषष्टया चतुःषष्टिसंख्याकाभिः ‘सामाणिय साहस्सीहिं' सामानिकसाहस्रीभिः, चतुःषष्टिसहस्रसंख्यकसामानिकदेवैः 'जाव-नविहिं ' यावत् नाटयविधिम् ' उवदंसेत्ता' उपदय, यावत्पदेनचतुर्लोकपालत्रयस्त्रिंशत्त्रायस्त्रिंशकात्मरक्षकदेवाग्रमहिषीप्रभृतिभिः परिवृतः सन् भवधिज्ञानेन भगवत्समवसरणं विज्ञाय प्रभुसमीपे समागत्य इत्यादि संग्राह्यम् 'जामेव दिसिं' यस्यामेव दिशि-यामेव दिशमाश्रित्य ‘पाउन्भूए' प्रादुर्भूतः 'तामेवदिसिं' तामेव दिशं (तस्यामेव दिशि) 'पडिगए' प्रतिगतः, ततो गौतमः भगवन्तम् असुरकुमारदेवानामावासविषये पृच्छति-भंते ! ति । इत्यादि । हे भदन्त ! इतिरीत्या भगवन्तं संबोध्य 'भगवं गोयमं' भगवान् गौतमः 'समणं भगवं महावीरं वन्दइ नमसति' श्रमणं भगवन्तं महावीरं वन्दते
सन पर बैठे थे प्रभु का राजगृह नगर में पधारना अपने अवधिज्ञान से जाना, सो वह वहां प्रभु को वंदना के लिये ६४ हजार सामानिक देवों के साथ, चार लोकपालों के साथ, ३३ तेत्तीस त्रायस्त्रिं. शकदेवो के साथ, आत्मरक्षक देवों के साथ और अग्रमहिषियों आदि के साथ आये, वहां आते ही उसने नाटयविधि दिखलाईबाद में वह जहां से आये थे वहां चले गये, 'यही वात इस पाठ में स्थित" यावत् पद से प्रकट की गई है। गौतम स्वामी ने इस बात को देखकर भगवान से असुरकुमार देवो के आवास के विषय में पूछा 'भंते' हे भदंत ! इस प्रकार के संबोधनपद से प्रभु को संबोधित किया। 'भगवं गोयमे' भगवान गौतम ने पूछा।
સભામાં અમર નામના સિંહાસન પર બેઠે હતો. તેણે અવધિજ્ઞાનથી જાણ્યું કે મહાવીર પ્રભુ રાજગૃહ નગરમાં પધાર્યા છે. ત્યારે તે તેના ચોસઠ હજાર સામાનિક દે, ચાર લેકપાલે, ૩૩ ત્રાયશ્ચિશક દેવ, આત્મરક્ષક દેવ અને અગ્રમહિષિ (પટ્ટરાણીઓ) સાથે ભગવાનને વંદણા કરવા આવ્યું ત્યાં આવતાની સાથે જ તેણે વિવિધ નાટયકળા બતાવી. વંદણા નમસ્કાર કરીને ચમરેન્દ્ર વગેરે સૌ જે દિશામાંથી આવ્યા હતા તે दिशामा ७i यादया गया. मे वात मही "जाव (यावत)" ५४ द्वारा प्रह કરવામાં આવી છે. અમરેન્દ્ર વગેરે ગયા પછી ગૌતમ સ્વામી અસુરકુમારના આવાસ વગેરે વિષે મહાવીર પ્રભુને પ્રશ્ન પૂછે છે. એ વાત સૂત્રકાર હવે પ્રકટ કરે છે"भंते !" महन्त ! मे समाधन उशने "भगवं गोयमे" लगवान गौतमे
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૩
