________________
९३४
भगवती सूत्रे
"
खलु आत्मभाववक्तव्यतया एतावत् प्रकरणं पूर्वप्रकरणस्यैवानुवादकं पूर्वं यदभवत् तत् गौतमेन भगवदग्रेऽनुवादितम् । एवं गौतमेन स्थविरश्रमणोपासकानां वार्त्तानिवेदिता तदनु- भगवानाह पभूणं गोयमा ' प्रभवः खलु गौतम ! समथः ? ' ते थे भगवंतो तेर्सि समणोवांसयाणं इमाई एयारूबाई वागरणाई बागरेत्तए ' ते स्थविरा भगवन्तस्तेषां श्रमणोपासकानाम् इमानि एताद्रूपाणि व्याकरणानि व्याकर्तुम् ' णो चेवणं अण्पभू ' नोचैव खलु अप्रभवः - असमर्थ = ' तहा चैव यन्त्रं अवसेसियं ' तथैव नेतव्यं ज्ञातव्यम् । अवशेषकम् तथैव पूर्ववदेव ज्ञातव्यम् अवशिष्टम् ' जाव पभूसमिया आउज्जियलिउज्जिया' यावत् प्रभवः समिताः आयोगिकाः प्रायोगिकाः इह यावत्पदेन ते स्थविरा: श्रमणोपासकानारदाने समिता आयोगिकाः प्रायोगिका इत्येतत्सर्वं ज्ञातव्यम् - 'जाव सच्चेणं एसमट्ठे ' यावत् खलु सत्य एषोऽर्थः इहाऽपि यावत्पदेन पूर्वोक्तमेत्र सर्वे ज्ञातव्यम्
- कहने का यह है कि पहिले जो कुछ हुआ और गौतम ने जैसा उसे सुना वह सब उन्हों ने प्रभु के समक्ष कह दिया । स्थविर श्रमणों की वार्ता जो इसप्रकार निवेदित गौतम के द्वारा हुई वह सुनकर भगवान् ने इस विषय में क्या कहा- सो उसको प्रकट करने के लिये सूत्रकार कहते हैं कि - ( पभूणं गोयमा ! ते थेरा भगवंतो तेसिं समणोवासयार्ण इमाई एयारूबाई वागरणाई वागरेत्तए) हे गौतम! वें स्थविर भगवन्त उन श्रमणो पासकों को उन के द्वारा किये गये प्रश्नों का उत्तर प्रदान करने में समर्थ हैं । ( णोचेव णं, अप्पभू ) असमर्थ नहीं है । ( तहा चेव यव्वं अवसे सियं ) अर्थात् वे स्थविर भगवन्त उन प्रश्नों के उत्तर देने में अभ्यासवाले हैं उपयोग वाले याने ज्ञान वाले हैं तथा
એ છે કે રાજગૃહ નગરના શ્રાવકાને મુખે સાંભળેલી તમામ હકીકત પ્રભુને સભળાવી. અને તે વિષયમાં તેમના મનમાં ઉદ્ભવેલા પ્રશ્નો પણ મહાવીર પ્રભુને પૂછ્યા. મહાવીર પ્રભુએ ગૌતમ સ્વામીના તે પ્રશ્નોના જે જવાએ આપ્યા ते सूअर अछे - ( पभूगं गोयमा ! ते थेरा भगवतो तेसिं समणोवासया इमाई एवाई वागरणाई वागरेत्तए) हे गौतम! ते स्थविर लगवन्तो ते શ્રમણેાપાસકા દ્વારા પૂછવામાં આવેલા તે પ્રશ્નોના ઉત્તર આપવાને સમર્થ છે, (નો वेव णं अपभू ) असमर्थ नथी. ( तहाचेव णेयव्त्र' अवसेरिय) माडीना प्रश्नोना પણ એવાજ ઉત્તર સમજવા. એટલે કે તે સ્થવિર ભગવતે તેમના તે પ્રશ્નોના ઉત્તર આપવાને ચાગ્ય ઉપયોગ વાળા ( જ્ઞાન વાળા) છે, અભ્યાસ વાળા છે અને ઉત્તર આપવા યાગ્ય વિશેષ જ્ઞાનયુક્ત છે, ઉપયોગ રહિત નથી, અભ્યાસ
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૨
