________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० २ उ० ५ सू० ११ धर्मोपदेशनानिरूपणम् ८५१ वाच्येत्याह-'जाव' इत्यादि ' जाव समणोवासियत्ताए विहरमाणे ' यावत् श्रमणोपासकतया विहरन् ' आणाए आराहए भवइ ' आजया आराधको भवति । 'जाव धम्मो कहिओ' यावत् धर्मः अगारानगाररूपः कथितः । अत्र धर्मकथा सर्वावाच्या सा औपपातिकसूत्रे षट् पञ्चाशत्तमस्य सप्तपश्चाशत्तमस्य च सूत्रस्य मत्कृतायां पीयूषवर्पिणी व्याख्यायां विलोकनीयेति ।
'तए णं ते समणोवासया थेराणं भगवंताणं अंतिए धम्मं सोचा' ततः खलु ते श्रमणोपासका स्थविराणां भगवतामंतिके धर्म श्रुत्वा-'निसम्म' निशम्य= मैथुन को परिग्रह में अन्तर्भूत कर लिया गया है । यह धर्मकथा कहांतक जाननी चाहिये सो इसके लिये कहते हैं-(जाव समणोवासियताए विहरमाणे आणाए आराहए भवइ ) यह पाठ यहां तक कि चार महावत यथवा चार अणुव्रतों को स्वीकार कर जो साधु या साध्वीपने से श्रावक या श्राविकापने से रहेंगे वे आज्ञा के आराधक होंगे । (जावधम्मो कहिओ) यावत् धर्मकथा पूर्ण हुई। इस तरह इस धर्मकथा में अनगार और अगाररूप धर्मका कथन उन स्थविर भगवन्तों ने किया। यहां प्रकरण में धर्मकथा समस्त ही कह लेनी चाहिये, यह धर्मकथा
औपपातिक सूत्र में छप्पन (५६) तथा सत्तावनवे (५७) सूत्र को मेरे द्वारा कृत पीयूषवर्षिणी टीका की व्याख्या में लिखी गई है सो वहां से देख लेनी चाहिये । (तएणं ते समणोवासया थेराणं भगवंताणं अंतिए धम्म सोच्चा ) इस प्रकार उन श्रमणोपासकों ने उन स्थविर भगवन्तों से धर्मकथा सुनकर और उसे (निसम्म ) अपने हृदय में धारणकर
વેશ કરવામાં આવ્યું છે. ઉપરોકત ધર્મકથા કયાં સુધી ગ્રહણ કરવી ! તેને भुवास नीयन सूत्रमा यो छ-" जाव समणोवासियत्ताए विहरमाणे आणाए आराहए भवइ" ते ५४ त्या सुधी अड ४२वानी छ यार भडाबत अथवा ચાર અણુવ્રતને અંગીકાર કરીને જેઓ સાધુ અથવા સાધ્વીપણે. શ્રાવક શ્રાવિ। पणे २२री, तो माज्ञान मारा५४ . " जाव धम्मो कहिओ" ધર્મકથા પૂરી થઈ. આ કથામાં તે સ્થવિર ભગવતેએ અણગારરૂપ ધર્મનું તથા અગારરૂપ ધર્મનું વર્ણન કર્યું છે. અહીં સમસ્ત ધમકથા કહેવી જોઈએ તે ધર્મકથા ઔપપાતિક સૂત્રમાં છપ્પન તથા સંતાનમાં સૂત્રની મારા દ્વારા લખાયેલી પીયૂષવર્ષિણ ટીકની વ્યાખ્યામાં આપવામાં આવેલ છે. તે તે ત્યાંથી पांची वी."तएण ते समणोवासया थेराण अंतिए धम्म सोच्चा मा प्रभारी તે શ્રમણોપાસકેએ તે સ્થવિર ભગવતે પાસેથી ધર્મકથા સાંભળીને અને તેને
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૨