________________
भगवती सूत्रे
जावइयाओ णं उवासंतराओ उदयंते सूरिए चक्खुप्फासं हव्वमागच्छइ अत्थमंते वि सूरिए जात्र - हत्रमागच्छइ । जावइयं णं भंते ! खित्तं उदयंते सूरिए आयवेणं सव्वओ समताओ भासेइ उज्जोएइ, तवेइ, पभासेइ, अत्थमंते वि य णं सूरिए तावइयं वेव खित्तंआयवेणं सव्वओ समंता ओभासेइ, उज्जोएइ, तवेइ, पभासेइ ? हंता गोयमा ! जावतियं णं खेत्तं जाव पभासेइ, तं भंते! किं पुढं ओभासेइ, अपुढं ओभासेइ ? जाव छद्दिसिं ओभासे । एवं उज्जोवेइ तवेइ पभासेइ जाव नियमा छद्दिसिं । से नूणं भंते ! सव्वंति सव्वावंति, फुसमाणकालसम यंसि जावतियं खेत्तं फुसइ तावतियं फुसमाणे पुढं ति, वत्तव्वं सिया ? हंता गोयमा ! सव्वंति जाव वत्तव्वं सिया, तं भंते! किं पुटुं फुसइ, अपुठ्ठे फुसइ, जाव नियमा छद्दिसिं फुसइ ॥ १ ॥
छाया - यावतो भदन्त ! अवकाशान्तरादुदयन् सूर्यचक्षुः स्पर्श शीघ्रमागच्छति, अस्तमयन्नपि च सूर्यस्तावत एवावकाशान्तराच्चक्षुः स्पर्श हव्यमागच्छति ? त गौतम । यावतोऽवकाशान्तरादुदयन् सूर्यचक्षुःस्पर्श शीघ्रमागच्छति, अस्तमयनपि सूर्यो यावत् शीघ्रमागच्छति । यावत्कं भदंत ! क्षेत्रमुदयन् सूर्य आतपेन सर्वतः समन्तादवभासयति, उद्योतयति, तपति, प्रभासयति, अस्तमयन्नपि च सूर्यस्ताव - कमेव क्षेत्रमात पेन सर्वतः समन्ताद् अवभासयति उद्योतयति, तपति, प्रभासयति ? हंत गौतम ! यावत्कं क्षेत्रं यावत् प्रभासयति । तद् भदंत ! स्पृष्टमवभासयति, अस्पृष्टमवभासयति यावत् षदिशमवभासयति, एवमुद्योतयति, तपति, प्रभासयति यावत् नियमात् परदिशम् तद् नूनं भदन्त ! सर्वतः सर्वात्मना स्पृश्यमानकालसमये यावत्कं क्षेत्रं स्पृशति तावत्कं स्पृश्यमानं स्पृष्टमिति वक्तव्यं स्यात् ? हन्त गौतम! सर्वत इति यावद्वक्तव्यं स्यात् । तद् भदंत ! किं स्पृष्टं स्पृशति, अस्पृष्टं स्पृशति यावन्नियमात् षदिशम् स्पृशति ॥ सू० १ ॥
टीका- ' जावइयाणो णं भंते ' यावतो भदन्त 'उवासंतराओ' अवकाशान्तरात् आकाशविशेषात्, अवकाशरूपान्तरालाद्वा 'उदयंते सुरिए' उदयन्
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૨
