________________
२४
स्थानाङ्गसूत्रे
मायां कृत्वा साधुः कीदृशो भवतीत्याह -
मूलम् -माई णं मायं कटु, से जहानामए अयागरेइ वा तंबागरेइ वा त3 आगरेइ वा सीसागरेइ वा रुप्पागरेइ वा सुवन्नागरेइ वा तिलागणीइ वा तुसागणीइ वा बुप्तागणीइ वा णलागणीइ वा दलागणीइ वा सौडियालिच्छाणि वा भंडियालिच्छाणि या गोलियालिच्छाणि वा कुंभारावाएइ वा कवेल्लुगावाएइ वा इट्टायाएइ वा जंतवाडचुल्लीइ वा लोहारंबरिसाणि या तत्ताणि वा समजोइभूयाणि किंसुगफुल्लसमाणाणि उक्कासहस्साई विणिम्मुयमाणाई विणिम्मुयमाणाई जाला सहस्साई पमुंचमाणाई २ इंगालसहस्ताइं परिकिरमाणाइं २ अंतो अंतो झियायंति, एवामेव माई मायं कटु अंतो अंतो झियायइ, जइ थि य णं अन्ने केइ वयइ तंपि य णं माई जाणइ अहमेसे अभिसंकिज्जामि ॥ सू०६॥ ___ छाया--मायी खलु माया कृत्या, स यधानामकम्-अय आकर इति वा ताम्राकर इति वा त्रप्वाकर इति वा रूप्याकर इति वा सुवर्णाकर इति वा तिला. ग्निरिति वा तुषाग्निरिति वा बुसाग्निरिति वा नडाग्निरिति वा दलाग्निरिति वा शुण्डिकालिच्छानि वा माण्डिकालिच्छानि वा गोलिकालिच्छानि वा कुम्भकारापाक इति वाकवेल्लुकापाक इति वा इष्टापाक इति वा यन्त्रबाडचुल्लीति वा लोहकाराम्बरीषाणोति वा तप्तानि वा समज्योतिर्भूतानि किंशुकफुल्लसमानानि उल्कासहस्रा. णि विनिर्मुश्वन्ति विनिर्मुश्चन्ति ज्वालासहस्राणि प्रमुश्चन्ति २ अङ्गारसहस्राणि परिकिरन्ति २, अन्तरन्तो ध्मायन्ते, एवमेव मायी मायां कृत्वा अन्तरन्तो ध्मायते, यद्यपि च खलु अन्यान् कोऽपि वदति, तदपि च खलु मायी जानाति अहमेषोऽभिशङक्ये ॥ स्थानोंसे मायी भाषा करके भी आलोचना करता है, यावत् तपकर्म धारण करता है. ॥ सू०५॥ કર્યા બાદ પણ આલેચના આદિ કરે છે અને યોગ્ય તપદ્વારા પોતાના દેશની વિશદ્ધિ કરી લે છે. સૂ૦ ૫
શ્રી સ્થાનાંગ સૂત્ર :૦૫
