________________
૨૬૮
स्थानाङ्गसूत्रे " दुविहो होइ अचेलो, असंतचेलो य संतचेलो य । तत्थ असंतेहिं जिणा, संतचेला भवे सेसा ॥ १ ॥ सीसावेढियपोतं, नइउत्तरणम्मि नग्गयं वेति । जुन्नेहिं नग्गियम्हि तुर सालिय ! देहि मे पोत्तिं ॥ २ ॥ जुन्नेहिं खंडिएहिं, असव्व तणुयाउएहिं ण य णिच्चं ।
संतेहि पि णिग्गंथा अचेलया होंति चेलेहिं ॥ ३ ॥" छाया-द्विविधो भवत्यचेलोऽसच्चेलश्च सच्चेलश्च ।।
तत्राऽसद्धिः ( वस्त्रैः ) जिनाः, सदचेला भवन्ति शेषाः ॥१॥ शोपवेष्टितपोतं नद्युत्तरणे नग्नकं ब्रुवन्ति । जीर्णैः ( वस्त्रैः ) नग्नकोऽस्मि त्वरितं शालिक ! देहिमे पोतीम्
(शाटिकां ) ॥२॥ जीर्णैः खण्डितैः असर्वतनुमावृतैर्न च नित्यम् ।
सद्भिरपि ( वस्त्रैः ) निम्रन्था अचेलका भवन्ति चेलैः ॥३॥” इति । एवं जीर्णखण्डितपमाणोपेतवस्त्रेषु सत्स्वपि अचेलत्वेन लोके व्यवहारो दृश्यते १। छेदोपस्थापनीयकल्पस्थितिः, छेदेन - पूर्वपर्यायच्छेदेन उपस्थापनीयम्आरोपणीयं छेदोपस्थापनीयं व्यक्तितो महाव्रतारोपणमित्यर्थः, तच्च प्रथमचरइत्यादि,। अचैलकता इस प्रकार से है "दुविहो होइ अचेलो" इत्यादि, इस तरह जीर्ण खण्डित एवं प्रमाणोपेत वस्त्रों के होने पर भी, रखने पर भी, अचेलतारूप से लोक में व्यवहार देखा जाता है १ छेदोपस्थापनीय कल्पस्थिति पूर्वपर्याय के छेद से जो पुनः आरोपणीय होता है वह छेदोपस्थापनीय है, यह अन्यव्यक्ति में जो आरोप की अपेक्षा महा. बतारोपणरूप होता है। यह छेदोपस्थापनीय प्रथम तीर्थकर और अन्तिम ४२पामा अनिवार्य ३५ छ. युं पY छ -“सिज्जायरपिंडे य " या मयता मा घारे डाय छ-" दुविहो होइ अचेलो" त्याह
આ રીતે જીણું–ખંડિત અને પ્રમાણપત વસ્ત્રો હેવા છતાં પણ, રાખવા છતાં પણ, અચલતારૂપ વ્યવહાર લેકમાં જોવામાં આવે છે.
હવે છે પસ્થાપનીય કલ્પસ્થિતિનું નિરૂપણ કરવામાં આવે છે-પૂર્વ પર્યાયના છેદથી જે પુનઃ આરોપણુય થાય છે તેનું નામ છેદપસ્થાપનીય છે. તે અન્ય વ્યક્તિમાં આરોપની અપેક્ષાએ બતારેપણુરૂપ હોય છે. આ છેદેપ. સ્થાપનીયને સદૂભાવ પહેલા અને છેલ્લા તીર્થકરના સમયમાં જ કહ્યો છે.
मा
શ્રી સ્થાનાંગ સૂત્ર : ૦૨
