________________
सुघाटीका स्था० ३ ० ३ सू०५५ निर्ग्रन्थानगाराचारनिरूपणम् १४९ आनुगामिकता तन्निषेधाद् अनानुगामिकता, तस्यै अशुभावुबन्धायेत्यर्थः । तान्येवाह-कूजनता-आर्तनादकरणम् , कर्करणता-वसत्युपध्यादिदोषप्रकटनपूर्वकं प्रलपनम् , अपध्यानता-आत्तरौद्रध्यानध्यायित्वमिति ८। उक्तविपर्ययसूत्रं तद्विपर्ययेण व्याख्येयम् ९। अथ निर्ग्रन्थानामेव परिहर्त्तव्यत्रयमाह-'तओ सल्ला'इत्यादि, शल्यते-बाध्यते-पीडयतेऽनेनेति शल्यं, तदद्विविधं-द्रव्यतो भावतश्च, तत्र द्रव्यतस्तोमरादिक, भावतस्तत्रिविधं, तदेवाह-मायाशल्य-मायैव-शल्यवद्वाधकत्वात्शल्यम् । निदानम्-अनिन्द्यानशनब्रह्मचर्यादित पोविधानेन देवद्धर्यादि प्रार्थनं, तदेव शल्यं निदानशल्यम् । मिथ्या-विपरीतदर्शनं-दृष्टिमिथ्यादर्शनं, तदेव शल्यं अनानुगामिक अशुभानुबन्ध होता है । वे तीन स्थान इस प्रकारसे हैं-एक कूजनता-आर्तनाद करना, दूसरा-कर्करणता वसति उपधि आदिके दोषों को प्रकट न करते हुए प्रलपन करना और तीसरा अपध्यानता-आतंगैद्रध्यान करना । इन तीन स्थानों से विपरीत वृत्ति रखना निर्ग्रन्थों को हित के लिये, सुखके लिये, क्षमाके लिये, निःश्रे. यस के लिये और आनुगामिकता के लिये होता है । " तओ सल्ला" इत्यादि । निर्ग्रन्थों के लिये ये तीन शल्य छोड़ने योग्य हैं। जिस से जीय को बाधा पहुँचती है उसका नाम शल्य है, यह शल्य द्रव्य और भावके भेद से दो प्रकार का कहा गया है । तोमर-बाण आदि द्रव्य शल्य है भावकी अपेक्षा-माया, निदान और मिथ्यात्व के भेदसे तीन प्रकारका शल्य है, (शल्य-टूटा हुआ बाण के अग्र भाग) की तरह बाधक होने से मिथ्या-मिथ्यादर्शन को शल्य कहा गया है। अनिन्द्य અનનુગામિક અશુભાનુબંધ હોય છે.) હવે તે અહિતકારી સ્થાનના ત્રણ
र प्रट १२यामा भाव छ-(१) नत (मातना ४२वत), (२) કર્કરણતા–વસવાટનું સ્થાન, ઉપાધિ આદિના દેને પ્રકટ કરતે બકવાદ કર तेनु नाम ४४रयता छ. मन (3) सध्यानता-सातशेद्रध्यान ४२७ तन નામ અપધ્યાનતા છે. પરંતુ આ ત્રણ સ્થાને કરતાં વિપરીત વૃત્તિ રાખવાથી નિગ્રંથનું હિત થાય છે, તેમને સુખની પ્રાપ્તિ થાય છે, તેમના ક્ષમાગુણની सद्धि थाय छ, तभनु श्रेय (अध्याय) थाय छ, भने अनुशमिता (शुमान. पन्ध) ३२ वान्तरे त भनी साथ तय छे. “ तओ सल्ला" त्याह
નિરોએ આ ત્રણ શલ્યને પરિત્યાગ કરે જોઈએ-જેના દ્વારા જીવને હાનિ ( તકલીફ ) પહોંચે છે તેનું નામ શક્ય છે. આ શલ્યના દ્રવ્ય અને ભાવની અપેક્ષાએ બે ભેદ કહ્યા છે. બાણ આદિને દ્રવ્ય-શલ્ય કહે છે, અને ભાવની અપેક્ષાએ માયા, નિદાન અને મિથ્યાત્વના ભેદથી ત્રણ પ્રકારના શધ છે. શલ્યની જેમ (છોડવામાં આવેલા બાણના અગ્રભાગની જેમ) ખાધક
શ્રી સ્થાનાંગ સૂત્ર : ૦૨
