________________
सुधा टीका स्था० २ उ०म०५ द्रव्यगाथाम् अङ्गारमर्दनाचार्य पृष्टान्तः २५७ इति । अथवा-मनसाऽपि, न वचो मात्रेण एको गई ते, तथा-वचसाऽपि, न मनोमात्रेण एको गर्ह ते इति उभयथाऽप्येक एवं गई ते 'इति भावः।
प्रकारान्तरेण गर्दीया द्वैविध्यमाह-'अहवा' इत्यादि । अथवा गर्दा द्विविधा प्रज्ञप्ता । तद् यथा-दोघां वा एकः अद्धां गर्ह ते, इस्वां वा एकः, अद्धां गई ते । अयमर्थः-एकः-कोऽपि, दोघां-बृहतीम् , अद्धां-कालं यावत् , यावज्जीवमित्यर्थः, गह ते-गह णीयम् , इति भावः । अन्यप्रकारेणापि विवक्षया दीर्घत्वं भावनीयम् । दीर्घहस्वयोरापेक्षिकत्वात् । यथा-एकमासापेक्षया द्विमासादिकः कालो दीर्थों भवति एवम् एकोऽन्यः इस्वाम्-भल्यां वा अद्धां यावद् गर्ह ते गर्हणीयम् । है कि कोई एक मुनि मन से गहीं करता है कोई एक मुनि वचन से गर्दा करता है ऐसा संभावित होता है।
अथवा-कोई एक मुनि केवल वचन मात्र से गर्दा नहीं करता है किन्तु मन से भी वह गर्दा करता है तथा कोई एक मुनि केवल मनो मात्र से गर्दा नहीं करता है किन्तु वचन से भी गहीं करता है इस तरह दोनों प्रकार से भी कोई एक मुनि गर्दा करता है ।
अब प्रकारान्तर से भी गर्दा के दो भेद प्रकट किये जाते हैं "अहया" इत्यादि ___ अथवा गहीं दो प्रकार की कही गई है जैसे कोई एक दीर्घ अद्या की गर्दा करता है और कोई एक इस्व अद्धा की गीं करता है इसका अर्थ इस प्रकार से है कोई एक बहुत काल तक यावज्जीव गहणीय (पाप) की गहीं करता है दीर्घता और इस्वता ये दोनों आपेक्षिक हैं इसलिये अन्य प्रकार से भी विवक्षा दीर्घता समझी जा सकती है जैसे
વચનથી ગહ કરે છે, એવું સંભવિત હોઈ શકે છે.” અથવા કેઈક મુનિ વચન માત્રથી જ ગહ કરતા નથી પણ મનથી પણ ગહ કરે છે. તથા કઈ મુનિ કેવળ મનથી જ ગહ કરતા નથી, પરન્તુ વચનથી પણ ગહ કરે છે. આ રીતે કઈ કઈ મુનિ બને પ્રકારે ગહ કરે છે.
वे अन्य रीते ५ महीना मे ले: मतावामां आवे छे-" अहवा" ઈત્યાદિ-અથવા ગહના નીચે પ્રમાણે બે પ્રકાર છે-(૧) કોઈ દીર્વકાળ પર્યત ગહીં કરે છે (૨) કોઈ હસ્વાદ્ધાની-ટૂંકા કાળની ગહ કરે છે. કેટલાક સાધુઓ દીર્ઘકાળ સુધી–જીવન પર્યન્ત ગીંણીયની (પાપની) ગહ કર્યા કરે છે. દીર્ઘતા અને હસ્વતા એ બને આપેક્ષિક છે. તેથી દીર્ઘતાનું બીજી રીતે પણ પ્રતિ. પાદન કરી શકાય છે. જેમકે એક માસની અપેક્ષાએ બે માસ આદિ સમય
શ્રી સ્થાનાંગ સૂત્ર : ૦૧
