________________
१०
सुत्रकृताङ्गसूत्रे
स पुरुष: 'अभिक्कमे तं पुक्खरिणि' अभिक्रामति तां पुष्करिणीम् इत्युक्त्वा तां पुष्करिणीं प्रविशति कमलमानेतुम् । किन्तु 'जावं जावं च णं' यात्रद् यावच्च खलु 'अभिक्कमेई' अभिक्रामति यावदग्रे अग्रे याति 'तावं तावं णं' तावत् ताच्च खलु 'महंते उदर' महद उदकम् 'महंते सेए' महान् सेय:पङ्क आगच्छति, ततश्च 'पहीणे तीरं' प्रक्षीणस्तीरात् तीरादभ्रष्टः 'अपचे पउमवर पौडरीय' अपाप्तः पद्मवरपुण्डरीकम्, तीराच्च्युतः पद्मत्ररपुण्डरीकं चापि न प्राप्तः, ततः सः 'णो हव्वाए णो पाराए' नो अत्रचे नो पाराय-नो पूर्वतटे न परतटे पवरपुण्डरीकाचु परिभ्रष्ट एवं संस्पृष्टतीरादपि भ्रष्टः, 'अंतरा पोक्खरिणीए' अन्तरा पुष्करिण्याः वापी मध्ये 'सेयंसि' सेये पड़े 'निसणे' निषण्णः निमग्नः पुष्करिण्याः कर्दमे निमग्नः क्लेशमनुभवन्नास्ते । एषः 'पढ' प्रथमः 'पुरिसजाए' पुरुषजातः कथितः ॥ सू० २ |
9
मूलम् - अहावरे दोघे पुरिसजाए, अह पुरिसे दक्खिणाओ दिसाओ आगम्म तं पुक्खरिणि। तीसे पुक्खरिणीए तीरे ठिच्चा पासइ तं महं एगं परमवरपोंडरीयं अणुपुव्वुट्ठियं पासाईयं जाव
इस प्रकार अपनी हैकडी जता कर निश्चय कर वह कमल को लाने के लिए पुष्करिणी में प्रवेश करता है। किन्तु जैसे जैसे वह आगे बढ़ता है, वैसे वैसे अधिक पानी और अधिक कीचड का उसको सामना करना पडता है । वह किनारे से भ्रष्ट हो चुकता है और कमलपुष्प तक पहुंच नहीं पाता है । न इधर का रहता है न उधर का । तीरसे भी गया और कमल से भी गया। बावडी के मध्य में ही मचुर पंक (गहरे कीचड ) में फंस जाता है और क्लेश का अनुभव करता है ।
यह प्रथम पुरुष की कहानी हुई ||२||
આ પ્રમાણે પાતે પાતાના નિશ્ચય કરીને તે કમળને લાવવા માટે ५०५રિણી વાવમાં પ્રવેશ કરે છે. પરંતુ જેમ જેમ તે આગળ વધે છે, તેમ તેમ વધારે પાણી અને વધારે કાદવને સામના કરવા પડે છે, તે કિનારાથી પતિત થઈ જાય છે; અને કમળના પુષ્પ સુધી પહેચી શકતા નથી. ન અહિના રહ્યો અને ન ત્યાના કીનારાથી પણ ગયા અને કમળથી પણ ગયા. વાવની મધ્યમાં જ અત્યંત કાઢવ (ઉંડા કાદવ) માં ફસાઈ જાય છે, અને दुःमनो अनुभव पुरे छे. ॥१॥
૫ આ પહેલા પુરૂષની કહેવત થઈ
શ્રી સૂત્ર કૃતાંગ સૂત્ર : ૪
