________________
४१६
सूत्रकृतागसूत्रे ___ अन्वयार्थः --- (तेसु) तेषु-पूर्वोक्तेषु स्वसमयपरसमयस्थितेषु अधिक्षेप कारिषु (ण कुज्झे) न क्रुध्येत्-साधुः क्रोधं नैव कुर्यात् (ण य) न च नापि 'पन्च हेज्जा) प्रव्यथयेत् तथा वक्तारं न पीडयेत् (ण यावि) न चापि (किंची फरुसं वएज्जा) किश्चित् एरुष-श्रुतिकटुश्चनं वदेत, किन्तु तदीयं वाक्यं श्रुत्वा (तहा करिस्संति पडिसुणेज्जा) तथा करिष्यामि यथा भवानाह इत्येवं प्रतिशणुयात् मिथ्यादुष्कृतं दत्वा असदाचरणदि निवर्तत, अत्र ममैव (खु सेयं) खलु श्रेय:कल्याणं वर्तते यत एतेषाम् (भयं) भयात् (एमाय) प्रमादम् (ण कुज्जा) न कुर्यात् किन्तु सदाचरणे मनो निदध्यात् ॥९॥ वचन को सुन करके 'तहा करिस्संति पडिसुणेज्जा-तथा करिष्यामि इति प्रतिशृणुयात्' मैं वैसा ही करूंगा इस प्रकार साधु निश्चय करे मिथ्या दुष्कृत देकरके असदाचरण से निवर्तित हो जावे 'सेयं खु मेयंश्रेयः खलु ममेदं' और ऐसा समझे की इसमें मेरा ही कल्याण है 'पमाय-प्रमादम्' प्रमाद न कुज्जा -न कुर्यात् न करे ॥९॥ ___ अन्वयार्थ-उन पूर्वोक्त आक्षेप करनेवाले स्वसिद्धान्त एवं पर सिद्धान्तमतावलम्बी पुरुषों के ऊपर साधु महात्मा क्रोध न करे और उन आक्षेप करनेवालों को पीड़ित भी न करे एवं उनके प्रति थोडे भी कटु शब्दों का प्रयोग न करे किन्तु उनके वाक्यों को सुनकर जैसा आप कहते हैं, वैसी ही मैं करूंगा' यह कह कर मिथ्यादुष्कृत देकर असत् आचरण से निवृत्त हो जाय । इसमें मेरा ही कल्याण है क्योंकि इनके भय से प्रमाद न कर सदाचरण में ही मन लगेगा ऐसा सोचे ॥८॥ ५५ २ १यन ४ परतु तेना qयनने समगीने 'तहा करिसति पडिसुणेज्जा-तथा करिष्यामि इति प्रतिश्रुणुयात' हवे हुँ म ४ ४ मा प्रमाणे साधु निश्चय ४२ मिथ्याहुत धन असहाय२४थी निवृत्त थ य. 'सेयं खु मेय' श्रेयं खलु ममेद' मने तुं समरे मामा भा३ ०४ श्रेय छे. 'पमाय-प्रमादम्' प्रभाह 'न कुज्जा-न कुर्यात्' न रे ॥६॥
અન્વયાર્થ–એ પૂર્વોક્ત આક્ષેપ કરવાવાળા સ્વસિદ્ધાંત અને પરસિદ્ધાંત મતાવલંબી પુરૂષ ઉપર સાધુએ કોધ કરવો નહી. અને એ આક્ષેપ કરવાવાળાને પીડિત પણ ન કરે. તથા તેઓ પ્રત્યે શેડો એ કટુ શબ્દને પ્રયાગ પણ ન કરે. પરંતુ તેઓના વચનો સાંભળીને “તમે જેમ કહે છે તેજ પ્રમાણે હવે હું કરીશ, આ રીતે કહીને મિથ્યા દુકૃત આપીને અસત્ આચરણથી નિવૃત્ત બની જાય આમ કરવાથી મારું જ કલ્યાણ છે. કેમ કે આ લોકોના ભયથી પ્રમાદ ન કરવાં સદાચરણમાં જ મન લાગશે તેમ વિચારે છેલા
श्री सूत्रतांग सूत्र : 3
