________________
२६४
सूत्रकृताङ्गसूत्रे त्रातः ? संसारभयात् रक्षक मुने ? मह्यं 'धम्म' धर्म-चारित्रधर्मम् 'आइक्ख' आचक्ष्व-कथय, उपदेशं देहि । भयानकोऽयं संसारः, अस्मान्मे त्राणं कुरु इत्यादि वचनं कथयति । एतत्कथनमपि-एतासां व्यामोहायैव साधूनाम् न तु तत्त्वतः प्रतिपादनम् इति ॥२५॥ मूलम् -अदु सोवियापवाएणं अहमंसि साहम्मिणी य समणाणं।
जतुकुंभे जही उवजोइ संवासे विदूं विसीयेजा ॥२६॥ छाया--अथ श्राविकामवादेन अहमस्मि साधर्मिणी च श्रमणानाम् ।
जतुकुम्मो यथा उपज्योतिः संवासे विद्वान्विपीदेत् ॥२६॥ है कि सबसे विरत होकर अब संयम का पालन करू । हे संसार भय से रक्षण करने वाले मुने ! मुझे चारित्रधर्म का उपदेश कीजिये । यह संसार भयानक है । इससे मुझे बचाइए । इत्यादि वचन कहती है तो उसका यह कथन साधु को बहकाने के लिये ही समझना चाहिए। उसमें वास्तविकता नहीं होती ॥२५॥
शब्दार्थ-'अदु-अथ' उपर्युक्त कथन के अनन्तर 'सावियापवाएणं-श्राविकाप्रवादेन' श्राविका होने के बहाने से स्त्री साधु के निकट में आती है 'समणाणं-श्रमणानां श्रमणों की 'अहमंसि साहम्मिणीअहमस्मि साधर्मिणी' मैं साधर्मिणी हूं ऐसा कहकर भी साधु के पास आती है 'जहा उवज्जोह-यथा उपज्योतिः' जैसे अग्नि के निकट 'जतु. कुंभे-जतुकुंभ: लाख का घड़ा पिघल जाता है इसी प्रकार 'विद्-विद्वान्' કરે છે. તેથી આ સંસારના મેહમાયાને ત્યાગ કરીને સંયમ ગ્રહણ કરવાને મેં નિશ્ચય કર્યો છે, તે સંસારભયથી રક્ષણ કરનારા મુનિ ! મને ચારિત્ર ધર્મને ઉપદેશ દે. આ સંસાર ભયાનક છે, તેમાંથી મને બચાવે, આ પ્રકારના વચને ભલે તે બેલતી હોય, પરંતુ તે વચનેને તેથી માયાજાળરૂપે સમજીને સાધુએ તેને વિશ્વાસ કરવો જોઈએ નહીં. આ પ્રકારનાં વચને તે માત્ર કહેવાનાં જ હોય છે તેમાં વાસ્તવિકતા હોતી નથી. રયા
शहाथ---'अदु-अथवा' ५युत ४थन पछी 'सावियापवाएण-श्राविकाप्रवादेन' श्रावि वान महानायी स्त्री साधुनी सभी५म मावे छे. 'समगाणं-श्रमणानां' श्रमाने ‘अहमंसि साहम्मिणी-अहमस्मि साधर्मिणी' साथभी छु. मे डीन ५ ते साधुनी पासे भाव छ. 'जहा उवज्जोइयथा उपज्योतिः' भ मानिनी पासे 'जतुकुंभे-जतुकुंभः' मना पाणी
શ્રી સૂત્ર કતાંગ સૂત્ર : ૨
