________________
१५०
सूत्रकृतासूचे __ अन्वयार्थः-(इह) इहास्मिन् मोक्षगमनाधिकारे (एगे) एके केचन शाक्यादय (भासंति) भाषन्ते-कथयन्ति, (सात) सात=मुखं (सातेन) सातेन सुखेनैव (विज्जइ) विद्यते प्राप्यते (तत्थ) तत्र=मोक्षविषये (आरियं) आर्यम्=समस्त हेय धर्मतो दूरं तीर्थकरपतिपादितम् (मग्गं) मार्ग ज्ञानदर्शनचारित्ररूपं (परम समाहिए) परमं च समाधिकं ज्ञानदर्शनचारित्ररूपम् एनं धर्म (जे) ये जना त्यजन्ति ते स्वार्थभ्रष्टा भवन्तीति ॥६॥
टीका--'इह' इह मोक्षगमनविचारमवाहे 'एगे' एके शाक्यमतानुयायिनः लोचादिनोपतप्ता: दंडिप्रभृतयः 'उ' तु शब्दः शीतोदकादिभोजिभ्योऽस्य पार्थक्यं दर्शयति-'भासंति' माषन्तेब्रुवन्ति । 'सायं सायेण विज्जइ' सात सातेन विद्यते, रहनेवाला तीर्थकर प्रतिपादित 'मग्गं-मार्गम् ' ज्ञानदर्शनचारित्ररूप मार्ग 'परमं समाहिए-परमं समाधिकम् ' परम शांतिको देनेवाला है इस धर्म को 'जे-ये' जो पुरुष छोडते हैं वे अज्ञानी जन स्वार्थ से पतित होते हैं ॥ ६ ॥ ___ अन्वयार्थ--कोइ शाक्य आदि कहते हैं कि साता से ही साता की प्राप्ति होती है अर्थात सुख भोगने से ही सुख मिलता है, किन्तु जो लोग तीर्थ करप्रतिपादित आर्षमार्ग को, जो सम्यग्ज्ञानदर्शन चारित्र रूप है, स्याग देते हैं वे स्वार्थ से भ्रष्ट होते हैं ॥६॥
टीकार्थ--मोक्ष के प्रकरण में शाक्य आदि तथा केशलुंचन आदि में कष्ट माननेवाले दंडी आदि इस प्रकार कहते हैं-मोक्ष का सर्वोत्कृष्ट पाहत 'मां-मार्गम्' ज्ञानःशन यस्त्रि३५ मा 'परमं समाहिए-परमं समाविकम् ' ५२५ aiति ५भावामा छ २॥ यमन 'जे-ये' २ पुरुष छत અજ્ઞાની માણસે સ્વાર્થથી પતિત થાય છે. દા
સૂત્રાર્થ – કેઈ શાક્ય આદિ મતવાદીઓ એવું પ્રતિપાદન કરે છે કેસાતા દ્વારા જ સાતાની પ્રાપ્તિ થાય છે, એટલે કે સુખ ભોગવવાથી જ સુખ મળે છે, પરંતુ જે લેકે તીર્થંકર પ્રતિપાદિત, સમ્યગૂ જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્રરૂપ ઉત્તમ માર્ગનો ત્યાગ કરે છે, તેઓ કદી પણ આત્મકલ્યાણ સાધી શકતા નથી, પણ દુઃખ જ ભગવ્યા કરે છે. દા
ટીકાઈ–-શાક્ય આદિ પરતીથિક તથા કેશકુંચન આદિને કષ્ટજનક માનનારા દંડી આદિ લેકે મોક્ષપ્રાપ્તિ વિષે એવું મંતવ્ય ધરાવે છે કે વિષય જનક સુખ વડે જ મોક્ષનું સતકૃષ્ટ અને અનંત સુખ ઉત્પન્ન થાય છે
શ્રી સૂત્ર કતાંગ સૂત્ર : ૨
