________________
३३४
सूत्रकृताङ्गसूत्रे वा भिक्षुर्वा, शुद्धान्तःकरणः मांसं भक्षयित्वाऽपि पापेन कर्मणा नोपलिप्तो भवति । यथाऽरक्तद्विष्टमनसः पितुः पुत्रवधे कृतेऽपि न पापकर्मसमुदयः । तथाऽन्यस्याऽप्यरक्तद्विष्टमनसो जीववधे कृतेऽपि कर्मबन्धो न भवतीति ॥२८॥ साम्प्रतमेत दूषणमभिधातुमाहतमतमाह-सूत्रकारः-"मणसा जे" इत्यादि
मणसा जे पउस्संति, चित्तं तेसि ण विजइ-। ९ १० ૮ ૧૩ ૧૧ ૧૨ अणवजमतहं तेसिं ण ते संव्वुडचारिणो ॥२९॥
छायामनसा ये प्रद्विषन्ति चित्तं तेषां न विद्यते ।
अनवद्यमतथ्यं तेषां न ते संवृतचारिणः ॥२९।। भी पापकर्म से लिप्त नहीं होता है । जैसे रागद्वेष से रहित पिता को पुत्र का वध करने पर भी पाप कर्म नहीं लगता उसी प्रकार दूसरे भी रागद्वेष से रहित मनुष्य को जीववध करने पर भी कर्मबन्ध नहीं होता ॥२८॥
अब इस मत को दृषित करने के लिए सूत्रकार आहेत मत का कथन करते हैं-'मणसा जे' इत्यादि ।
शब्दार्थ-'जे-ये' जो मनुष्य 'मणसा-मनसा मन से 'पउस्संति-प्रद्विषन्ति' द्वेषकरता है 'तेसिं-तेषां' उनका 'चित्त-चित्तम्' चित्त 'ण विज्जइ--न विद्यते' निर्मल नहीं है, 'तेसिं-तेषां' मनसे द्वेषकरने वाले का 'अणवज्ज-अनवद्यम्' अनवद्य कथन 'अतहं--अतथं मिथ्या है 'ते--ते संबुडचारिणो-संवृतचारिणः, संवरयुक्त 'न--न' नहीं है ॥२९॥ ગૃહસ્થ અથવા સાધુ શુદ્ધ અંત:કરણવાળા થઈને માંસ ભક્ષણ કરે તે પણ પાપકર્મથી લિપ્ત થતા નથી. જેવી રીતે રાગદ્વેષથી રહિત મનેભાવપૂર્વક પુત્રને વધ કરનાર પિતાને પાપ લાગતું નથી, એટલે કે તે કર્મને બન્ધ કરતું નથી, એજ પ્રમાણે રાગ દ્વેષથી રહિત હેય એવા કેઈ પણ મનુષ્ય દ્વારા જીવને વધ થઈ જાય, તો તેને પણ કમને બન્ધ થતું નથી. એટલે કે તેનું તે કર્મ કર્મને ઉપચય કરવામાં સહાયભૂત થતું નથી. ર૮n.
હવે બૌદ્ધોના આ મતનું ખંડન કરવા નિમિત્ત સૂત્રકાર આહંતમતનું કથન કરે छ. "मणसा जे" त्याह
शहाथ----'जे-ये २ भास 'मणसा-मनमा' भनथी 'पउस्लति-प्रद्विषन्ति' दे ४२ छे. 'तेसि-तेषां तेभनु 'चित्त-चित्तम्' चित्त 'ण विजइ-न विद्यते' निर्मल नथी. 'तेसि-तेषाम् भन्थी द्वेष ४२वा वाणानु 'अणवज-अनवद्यम्' मनवध ४थन 'अतह-अनथम्' मिथ्या छ 'ते-ते' ते 'संवुडचारिणो-संवृतचारिणः' सव२ युक्त 'न-न' नथी. ॥२८॥
શ્રી સૂત્ર કૃતાંગ સૂત્ર: ૧
