________________
सूत्रकृताङ्गसूत्रे
धर्मप्रसक्ताः ( समणा) श्रमणाः = साध्वाभासाः (असंकियाई) अशङ्कितानि - मोक्ष प्रापणे शङ्कारहितानि अनुष्ठानानि ( संकियाई) शङ्कितानि 'अनेन मोक्षप्राप्ति भवति न वा 'इत्येवं शङ्कायुक्तानि अनुष्टानानि प्रति (असंकिणो ) अशङ्किनः - शङ्कावर्जिताः, शङ्कारहितं वस्तु साशङ्ककतया पश्यन्ति, शङ्कायुक्तं च अशङ्कितं यथा भवेत् तथा पश्यन्ति । मिथ्यामतिमोहितत्वात् ॥ १० ॥
टीका
२८८
' एवं तु' एवंतु = अत्र तु शब्दोऽवधारणार्थः, यथा मृगा अज्ञानावृताः अनेक शोऽनर्थजालमाविशन्ति । एवमेव तथैव 'एगे' एके= केचन, न तु सर्वे 'समणा' श्रमणाः- साध्वाभासाः पाखण्डिनः । किंभूतास्ते श्रमणास्तत्राह - 'मिच्छद्दिट्ठी '
-अन्वयार्थ
इसी प्रकार मिध्यादृष्टि अनार्य --- हेय कार्यों में आसक्त श्रमण साध्वाभास साधुवेषधारी 'असंकियाई' शाक्यादि मोक्ष प्राप्त कराने में असंदिग्ध अनुष्ठानों में शंका करते हैं और जो शंका करने योग्य अनुष्ठान हैं उनके प्रति शंका नहीं करते हैं । आशय यह है कि मिथ्यादृष्टि होने के कारण जिन अनुष्ठानों में शंका नहीं करनी चाहिए उनमें शंका करते हैं और जिनमें शंका करनी चाहिए उनमें निःशंक होकर प्रवृत्ति करते हैं ॥ १० ॥
- टीका
।
'एवं तु' यहां 'तु' शब्द अवधारण के अर्थ में है । जैसे अज्ञान से घिरे हुए मृग अनेक अनर्थों को प्राप्त होते हैं उसी प्रकार कोई कोई श्रमण साध्वाभास पाखण्डी जो मिथ्या अर्थात विपरीत दृष्टि वाले हैं और अनार्य - अन्वयार्थ
એજ પ્રમાણે મિથ્યાદષ્ટિ અનામાં હેય કાર્યમાં આસકત સાધુ વેષધારી શાકયાદિ શ્રમણાપણ મેક્ષ પ્રાપ્ત કરાવનારા અસંદિગ્ધ અનુષ્ઠાના પ્રત્યે શક્તિ રહે છે, અને શ ંકા કરવા યેાગ્ય અનુષ્ઠાના પ્રત્યે નિઃશંક રહે છે.આ કથનનુ તાત્પર્ય એ છે કે મિથ્યાષ્ટિ જીવા (માણસે ) જે અનુષ્ઠાનો કરવા યાગ્ય છે, તે અનુષ્ઠાના પ્રત્યે શંકા ભાવ રાખીને એવાં અનુષ્ઠાનાનું સેવન કરતા નથી, પરન્તુ જે અનુષ્ઠાનો પ્રત્યે શંકાભાવ રાખવા જેવા હાય छे. अनुष्ठानोनुं आयर अश्वामां प्रवृत्त थता होय छे, ॥१०॥
- टीअर्थ -
એવ તુ” અહીં ” તુ” પદ અવધારણના અર્થમાં પ્રયુકત થયુ ઘેરાયેલું મૃગ અનેક આફ્તાને નાતરે છે, એજ પ્રમાણે કોઇ કોઇ મિથ્યાદૃષ્ટિવાળા, અને અનાય શ્રમણા પશુ વારંવાર અનથ કારી
શ્રી સૂત્ર કૃતાંગ સૂત્ર : ૧
છે જેવી રીતે અજ્ઞાનથી સાધુવેષધારી, પાખડી, દશાની પ્રાપ્તિ કહે છે;
