________________
७७८
आचारांगसूत्रे
सप्तमम् अध्ययनम् आरभ्यते
मूलम् - समणे भविस्सामि अणगारे अकिंचणे अपुत्ते अपसू परदत्तभोई पावं कम्मं नो करिस्तामित्ति समुट्ठाए सव्वं भंते! अदिन्नादाणं पचखामि से अणुपविसित्ता गामं वा नयरं वा खेटं वा कब्बडं मडंबं वा जाव रायहाणि वा नेव सयं अदिन्नं गिहिजा, नेवऽन्नेहिं अदिन्नं गिण्हाविज्जा, अदिन्नं गिव्हंते वि अन्ने न समणुजाणिजा जेहि विसद्धि संपइए तेसिपि जाईं छत्तर्ग वा जाव चम्प्रछेयणगं वा तेसिं पुव्वामे उग्गहं अणणुन्नविय अपडिलेहिय अपडिलेहिय अपमज्जिय अप मज्जिय नो उग्गिहिज्ज वा परिगिहिज्ज वा, तेसिं पुव्वामेव उग्गहं जाइज्जा अणुन्नविय पडिलेहिय पमज्जिय तओ संजयामेव उग्गिहिज्ज वा परिगिहिज्ज वा ॥ सू० १॥
छाया - श्रमणो भविष्यामि अनगारः अकिञ्चन अपुत्रः अपशुः परदत्तभोजी पापं कर्म नो करिष्यामि इति समुत्थाय सर्वे भदन्त ! अदत्तादानं प्रत्याख्यामि, सः अनुप्रविश्य ग्रामं वा नगरं वा खेटं वा कटं मडम्बं वा यावद् राजधानीं वा नेत्र स्वयम् अदत्तं गृह्णीयात् नैव अन्यैः अदत्तं ग्राहयेत्, अदत्तं गृह्णतं इति अन्यान् न समनुजानीयात्, यैरपि सार्द्धम् संप्रव्रजितः तेषामपि यत् छत्रकं वा यावत् चर्मच्छेदनकं वा तेषां पूर्वमेव अवग्रहम् अननुज्ञाप्य अप्रतिलेख्य अप्रतिलेख्य अप्रमृज्य अप्रमृज्य नो अवगृह्णीयात् वा परिगृह्णीयाद् वा, तेषां पूर्वमेत्र अवग्रहं याचेत अनुज्ञाप्य प्रतिलिख्य प्रमृज्य ततः संयतमेव अवगृह्णीयाद् वा, परिगृह्णीयाद् वा ॥ १ ॥
टीका-पण्ठेऽध्ययने पात्रैषणायाः प्ररूपणं कृतम् पात्रादिकञ्चोपकरणं साधुः कस्यापि गृहस्थादे राज्ञयैव ग्रहणं करोति, यतः साधुना पूर्णतया अस्तेयमहाव्रतं स्वीकृतं, तस्मात् प्रस्तु
अब सप्तम अध्ययन का हिन्दी भाषान्तर आरम्भ किया जाता है
छट्ठे अध्ययन में पात्रैषणा का प्ररूपण किया गया है और पात्र वगैरह उपकरणों को साधु लोग किसी भी गृहस्थ श्रावक की अनुमति से ही ग्रहण करते हैं क्योंकि साधु मुनि महात्मा गण पूर्णरूप से अस्तेय (चोरी नहीं करना) સાતમું અધ્યયન
હવે સાતમા અધ્યયનના ગુજરાતી ભાષાંતરના પ્રારભ કરાય છે.
ટીકા-છઠ્ઠા અધ્યયનમાં પાત્રષણા સ ́બધી નિરૂપણ કરવામાં આવેલ છે. અને પાત્ર વિગેરે ઉપકરણાને સાધુજન કાઇ પણ ગૃહસ્થ શ્રાવકની સંમતિથી જ ગ્રહણ કરે છે. કેમ કે-સાધુ, મુનીજના પૂર્ણ રીતે અસ્તેય અર્થાત્ ચારી ન કરવારૂપ મહાવ્રતના સ્વીકાર
શ્રી આચારાંગ સૂત્ર : ૪
