________________
मर्मप्रकाशिका टीका श्रुतस्कंध २ उ. ७ सू० ६५ पिण्डैषणाध्ययननिरूपणम् १६९
सप्तमोद्देशः प्रारभ्यते मूलम्-‘से भिक्खू वा भिक्खुणी वा गाहावइकुलं जाय पविटेसमाणे से जं पुण जाणिज्जा असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा खंधंसि वा, थंभंसि वा, मंचंसि वा, मालंसि वा, पासायंलि वा, हम्मियतलंसि वा अन्नयरंसिवा, तहप्पगारंसि अंललिक्खजायंसि उणिक्खित्ते सिया, तहप्पगारं मालोहडं असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा जाय अप्फासुर्य लाभे संते णो पडिगाहिजा, केवलीबूया 'आयाणमेयं' असंजए भिक्खुपडियाए पीढं वा, फलगं वा, णिस्सेणिं वा, उदूहलं वा आह१ उस्सविय दुरुहेजा, से तत्थ दुरूहमाणे पयलेज्जा वा पक्डेजा वा, से तत्थ पयलेमाणे वा पवडेमाणे वा, हत्थं वा, पायं वा, बाहुं वा, ऊरं वा, उदरं चा, सीसं या, अण्णयरं वा कार्यसि इंदियजायं लूसिज्ज वा, पाणाणि वा, भूयाणि वा, जीवाणि वा, सत्ताणि वा, अभिहणिज वा, वित्तासिज्ज वा, लेसिज वा, संघसिज्ज वा, संघट्रिज वा, परियाविज वा, किलामिज वा, ठाणाओ ठाणं संकामिज वा, तं तहप्पगारं मालोहडं असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा लाभे संते णो पडिगाहिज्जा' ॥ सू०६५॥
छाया-स मिक्षुर्वा भिक्षुकी वा गृहपतिकुलं यावत् प्रविष्टः सन् स यत् पुनः एवं जानीयात्-अशनं या पानं वा खादिम वा स्वादिमं वा स्कन्धे वा स्तम्भे वा मञ्चके वा माले वा प्रासादे वा हयंतले वा अन्यतरस्मिन् वा तथाप्रकारे अन्तरिक्षजाते उपनिक्षिप्तम् स्यात् तथाप्रकारम् मालाहृतम् अशनं वा पानं वा खादिम वा स्वादिमं वा यायत् अप्रासुकं लाभे सति नो प्रतिगृह्णीयात् केवली याद-आदानमेतत्' असंयतः भिक्षुप्रतिज्ञया पीठं वा फलक वा निश्रेणि वा उदुखलं वा आहृत्य उत्सृज्य ऊर्ध्व संस्थाप्य आरोहेत्, स तत्र आरोहन् प्रचलेद वा प्रपतेद् वा स तत्र प्रचलन् प्रपतन् वा हस्तं वा पादं वा बहुं वा उरुं वा उदरं वा शीर्ष वा अन्यताद् वा काये इन्द्रियजालं लूपयेद् वा विराधयेद् वा, प्राणिनो वा भूतानि वा जीवान् वा सत्त्वान् वा अभिहल्याद वा, वित्रासयेद् वा, लेषयेद् वा, संघर्षयेद् वा, संघट्टयेद वा, परितापयेद् वा, क्लामयेद् वा, स्थानात् स्थानं संक्रामयेद् वा, तत् तथाप्रकारम् मालाहृतम् अशनं वा पानं वा खादिमं वा स्वादिमं वा लाभे सति न प्रतिगृह्णीयात् ॥ सू० ६५॥ __टीका-षष्ठोदेशके संयमविराधनायाः प्रतिपादितत्वात् सप्तमोद्देशकेऽस्मिन् संयमात्मदातृविराधना प्रतिपादनद्वारा तया विराधनया प्रवचनजुगुत्सा स्यादिति प्रतिपादयितुमाह-'से
आ० २२
श्रीमायारागसूत्र:४