________________
श्रुतस्कन्ध १ धूताख्यान अ. ६ उ. ५ ब्रवीमीतिपदप्रतिज्ञातं वक्ष्यमाणमर्थमुपदर्शयति-'कायस्स' इत्यादि।
मूलम्-कायस्स वियाघाए संगामसीसे वियाहिए। से हु पारंगमे मुणी। अवि हम्ममाणे फलगावयट्ठी कालोवणीए कंखेज कालं जाव सरीरभेओ त्ति बेमि ॥ सू० ११ ॥ ___ छाया--कायस्य व्याघातः संग्रामशीर्ष व्याख्यातः । स हु पारङ्गमो मुनिः । अपि हन्यमानः फलकापकृष्टी कालोपनीतः काङ्क्षत्कालं यावत् शरीरभेद इति ब्रवीमि ॥ सू० ११॥
टीका-कायस्य औदारिक-तैजस-कार्मण-शरीरस्य भवग्राहिकर्मचतुष्टयस्य वा क्यों कि अज्ञान और प्रबल मोहके उदयसे उन्हें आरंभ-समारंभादि कार्योंसे भय नहीं होता है, परंतु जो यह समझ चुके हैं कि ये आरम्भ-समारम्भ आदि कार्य भयङ्कर नरकनिगोदादिक अनर्थोके उत्पादक हैं, इसलिये वे इनका त्रिकरण और त्रियोगसे द्रव्यक्षेत्रादिकी भी अपेक्षासे त्यागकर चुके हैं ऐसे मुनिजनोंको सदा ये भयप्रद ही ज्ञात होते रहते हैं। इसीलिये इन सब अनर्थों के त्यागरूप संयमसे उन्हें अत्रास होता है, और इसीसे कषाय आदिके त्यागक्रमसे वे धीरे २ अकर्मा बनते हैं । यही तीर्थङ्करादिकोंका अभिमत है ॥ सू० १० ॥
"ब्रवीमि" इस पदसे सूचित वक्ष्यमाण विषयको सूत्रकार "कायस्स" इत्यादि सूत्रसे प्रदर्शित करते हैं___ औदारिक, तैजस और कार्मण-इन तीन शरीरों अथवा भवोपग्राहि પ્રબળ મોહના ઉદયથી તેને આરંભ-સમારંભાદિ કાર્યોથી ભય થતું નથી. પરંતુ જે સમજી ચુકેલા છે કે આ આરંભ સમારંભ આદિ કાર્ય ભયંકર નરક નિગેદાદિક અનર્થોનાં ઉત્પાદક છે, તેથી જે તેને ત્રણ કરણ અને ત્રણ
ગથી દ્રવ્ય-ક્ષેત્રાદિની પણ અપેક્ષાથી ત્યાગ કરી ચુકેલ છે, એવા મુનિરાજેને એ સદા ભયપ્રદ જ જણાતાં રહે છે. આ માટે આ બધા અનર્થોના ત્યાગરૂપ સંયમથી તેને ત્રાસ થતો નથી. અને એથી કષાય આદિને ત્યાગક્રમથી તે ધીરે ધીરે અકર્મા બને છે. એ તીર્થંકર આદિને અભિપ્રાય છે. (સૂ૦૧૦)
" ब्रवीमि" मा ५४थी सूथित वक्ष्यमा विषयने सूत्रा२ " कायस्स" ઈત્યાદિ સૂત્રથી પ્રદશિત કરે છે.
ઔદારિક, તિજસ અને કાર્પણ આ ત્રણ શરીરે અથવા ભોપગ્રાહી ચાર
| श्री. साया
सूत्र : 3
