________________
३२०
आचाराङ्गसूत्रे कार्यविशेषेण कारणस्यानुमानं भवति यथा कार्यविशेषः सकारणका, कार्यत्वात् , कुम्भवत् । उक्तश्च
"तुल्याकृत्योश्च यमयो,-र्दश्यते महदन्तरम् । चारित्र-वीर्य-विज्ञान,-वराग्या-रोग्य-संपदाम् " ॥१॥ इति ।
अदष्टरूपकारणमन्तरेणेदं महदन्तरं न संभवति, तस्मादवश्यं स्वीकरणीयं कर्म ।
(७) बन्धस्वरूपनिरूपणम्अत्र बन्धशब्देन भावबन्धो गृह्यते, न तु निगडादिबन्धरूपो द्रव्यवन्धः । बन्धनं बन्धः। कर्मवर्गणायोग्यपुद्गलस्कन्धानामात्मप्रदेशानां च परस्परं क्षीर
कार्यविशेष से कारण का अनुमान होता है। जैसे-इस कार्य का कोई कारण है, क्यों कि कार्य है, जैसे-घट, कहा भी है---
" समान आकृति वाले यमल (जोडली सन्तान ) में चारित्र, वीर्य, विज्ञान, वैराग्य, और सम्पत्ति का महान् अन्तर दिखाई देता है " ॥१॥
अदृष्टरूप कारण के विना यह महान् अन्तर नहीं हो सकता, अत एव कर्म अवश्य स्वीकार करना चाहिए।
(७) बन्ध के स्वरूपका निरूपणबन्ध-शब्द से यहाँ भावबन्ध का ग्रहण करना चाहिए। बेडी आदि द्रव्यबन्धका नहीं । कर्मवर्गणा के योग्य पुद्गलस्कन्धों का और आत्मप्रदेशों का आपस में दूध
કાર્ય-વિશેષથી કારણનું અનુમાન થાય છે જેવી રીતે આ કાર્યનું કઈ કારણ छे, ४।२५ र्य छ, वी शत घट. यु ५४ छ
'समान २ाकृति ni यम-२८i संतानमा यात्रि, वीय, विज्ञान, वैराश्य, આરેગ્ય અને સમ્પત્તિનું મહાન અંતર જોવામાં આવે છે... ૧
અદષ્ટરૂપ કારણ વિના આ મહાન અખ્ત હોઈ શકે નહિ, એ કારણથી કર્મને અવશ્ય સ્વીકાર કરી લેવું જોઈએ.
(७) ३२.१०.५४ नि३५४બંધ-શબ્દથી અહિં ભાવબંધનું ગ્રહણ કરવું જોઈએ, બેડી આદિ દ્રવ્યબંધનું નહિ, કર્મવર્ગણને યેગ્ય પુદ્ગલસ્કને અને આત્મ-પ્રદેશને પરસ્પર દૂધ અને
શ્રી આચારાંગ સૂત્ર : ૧
