________________
YO
Teluguay Loy
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
६२
अह चउत्थं असंख्यं अज्झयणं (अथ चतुर्थम् असंस्कृतमध्ययनम्).
असंखयं जीविय मा पमायए, जरोवणीयस्स हु नत्थि ताणं । एवं विजाणाहि जणे पमत्ते, कन्नु विहिंसा अजया गर्हिति ।। १ ।।
असंस्कृतं जीवितं मा प्रमादीः, जरोपनीतस्य खलु नास्ति त्राणम् । एवं विजानीहि जनाः प्रमत्ताः, कन्नु विहिंस्रा अयता ग्रहीष्यन्ति ।। १ ।।
जे पावकम्मेहिं धणं मणूसा, समाययन्ती अमई गहाय । पहाय ते पासपयट्टिए नरे, वेराणुबद्धा नरयं उर्वेति । । २ । । ये पापकर्मभिर्धनं मनुष्याः, समाददते अमतिं गृहीत्वा । प्रहाय ते पाशप्रवर्तिता नराः, वैरानुबद्धा नरकमुपयान्ति ।। २ ।।
तेणे जहा संधिमुहे गहीए, सकम्मुणा किच्चइ पावकारी । एवं पया पेच्च इहं च लोए, कडाण कम्माण न मोक्ख अत्थि ।। ३ ।। स्तेनो यथा संधिमुखे गृहीतः, स्वकर्मणा कृत्यते पापकारी । एवं प्रजाः प्रेत्येह च लोके, कृतानां कर्मणां न मोक्षोऽस्ति ।। ३ ।।
संसारमावन्न परस्स अट्ठा, साहारणं जं च करेइ कम्मं । कम्मस्स ते तस्स उ वेयकाले, न बंधवा बंधवयं उर्वेति ।। ४ ।। संसारमापन्नः परस्यार्थात्, साधारणं च यत्करोति कर्म । कर्मणस्ते तस्य तु वेदकाले, न बान्धवा बन्धुत्वमुपयान्ति ।। ४ ।।
उत्तराध्ययन सूत्र
