________________
मूल :
कायटिई खहयराणं, अंतरं तेसिमं भवे । अणंतकालमुक्कोसं, अंतोमुहुत्तं जहन्नयं ।। १६३ ।। कायस्थितिः खेचराणाम्, अन्तरं तेषामिदं भवेत् । अनन्तकालमुत्कृष्टम्, अन्तर्मुहूर्तं जघन्यकम् ।। १६३ ।।
संस्कृत :
एएसिं वण्णओ चेव, गंधओ रसफासओ। संटाणादेसओ वावि, विहाणाई सहस्ससो ।। १६४।। एतेषां वर्णतश्चैव, गन्धतो रसस्पर्शतः। संस्थानादेशतो वापि, विधानानि सहस्रशः ।। १६४ ।।
संस्कृत :
मूल :
मणुया दुविहभेया उ, ते मे कित्तयओ सुण। संमुच्छिमा य मणुया, गब्भवक्कंतिया तहा ।। १६५ ।। मनजा द्विविधभेदास्त. तान मे कीर्तयतः श्रण। संमूच्छिमाश्च मनुजाः, गर्भव्युत्क्रान्तिकास्तथा ।। १६५ ।।
संस्कृत :
मूल:
गम्भवक्कंतिया जे उ, तिविहा ते वियाहिया । कम्म-अकम्मभूमा य, अंतरद्दीवया तहा ।। १६६ ।। गर्भव्युत्क्रान्तिका ये तु, त्रिविधास्ते व्याख्याताः । कर्माकर्मभूमाश्च, अन्तरद्वीपकास्तथा ।। १६६ ।।
संस्कृत :
मूल :
पन्नर सतीस विहा, भो या अट्ठवीसई । संखा उ कमसो तेसिं, इइ एसा वियाहिया ।। १६७ ।। पञ्चदशत्रिंश विधाः, भेदा अष्टविंशतिः । सङ्ख्या तु क्रमशस्तेषाम्, इत्येषा व्याख्याताः ।। १६७ ।।
संस्कृत :
मूल :
संमुच्छिमाण एसेव, भेओ होइ वियाहिओ। लोगस्स एगदेसम्मि, ते सव्वे वि वियाहिया ।। १६८ !। सम्मूछिमाणामेष एव, भेदो भवति व्याख्यातः । लोकस्यैकदेशे, ते सर्वेऽपि व्याख्याताः ।। १६८ ।।
संस्कृत :
८२४
उत्तराध्ययन सूत्र
