________________
मूल :
संतई पप्प णाईया, अपज्जवसियावि य । ठिई पडुच्च साईया, सपज्जवसियावि य ।। १०१ ।। सन्ततिं प्राप्यानादिकाः, अपर्यवसिता अपि च।। स्थितिं प्रतीत्य सादिकाः, सपर्यवसिता अपि च ।। १०१ ।।
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
दस चेव सहस्साइं, वासाणुक्कोसिया भवे । वणस्सईणं आउं तु, अंतोमुहुत्तं जहन्नयं ।। १०२ ।। दश चैव सहस्राणि, वर्षाणामुत्कृष्टा भवेत् । वनस्पतीनामायुस्तु, अन्तर्मुहूर्तं जघन्यकम् ।। १०२ ।। अणंतकालमुक्कोसा, अंतोमुहुत्तं जहन्निया । कायठिई पणगाणं, तं कायं तु अमुंचओ ।। १०३ ।। अनन्तकालमुत्कृष्टा, अन्तर्मुहूर्त जघन्यका । कायस्थितिः पनकानां, तं कायन्त्वमुञ्चताम् ।। १०३ ।।
मूल :
संस्कृत :
मूल :
असंखकालमुक्कोसं, अंतोमुहुत्तं जहन्नयं । विजढम्मि सए काए, पणगजीवाण अंतरं ।। १०४ ।। असङ्ख्यकालमुत्कृष्टम्, अन्तर्मुहूर्त जघन्यकम् । वित्यक्ते स्वके काये, पनकजीवानामन्तरम् ।। १०४ ।।
संस्कृत :
मूल :
एएसिं वण्णओ चेव, गंधओ रसफासओ। संटाणादेसओ वावि, विहाणाई सहस्ससो ।। १०५।। एतेषां वर्णतश्चैव, गन्धतो रसस्पर्शतः ।। संस्थानादेशतो वापि, विधानानि सहस्रशः ।। १०५ ।।
संस्कृत :
मूल :
इच्चेए थावरा तिविहा, समासेण वियाहिया । इत्तो उ तसे तिविहे, वुच्छामि अणुपुव्वसो।। १०६ ।। इत्येते स्थावरास्त्रिविधाः, समासेन व्याख्याताः । इतस्तु त्रसान् त्रिविधान्, वक्ष्याम्यानुपूर्व्या ।। १०६ ।।
संस्कृत :
७६४
उत्तराध्ययन सूत्र
