________________
मूल :
कम्मसंगेहिं सम्मूढा, दुक्खिया बहुवेयणा । अमाणुसासु जोणीसु, विणिहम्मन्ति पाणिणो ।। ६ ।। कर्मसंगैः संमूढाः, दुःखिता बहुवेदनाः।। अमानुषीषु योनिषु, विनिहन्यन्ते प्राणिनः ।। ६ ।।
संस्कृत :
मूल :
कम्माणं तु पहाणाए, आणुपुब्बी कयाइ उ । जीवा सोहिमणुप्पत्ता, आययंति मणुस्सयं ।। ७ ।। कर्मणान्तु प्रहान्या, आनुपूर्व्या कदाचन तु । जीवाः शुद्धिमनुप्राप्ताः, आददते मनुष्यताम् ।।७।।
संस्कृत :
मूल :
माणुस्सं विग्गहं लड़े, सुई धम्मस्स दुल्लहा । जं सोच्चा पडिवज्जन्ति, तवं खंतिमहिंसयं ।। ८ ।। मानुष्यं विग्रहं लब्ध्वा, श्रुतिधर्मस्य दुर्लभा। यं श्रुत्वा प्रतिपद्यन्ते, तपःक्षान्तिमहिंस्रताम् ।। ८ ।।
संस्कृत :
मूल :
आहच्च सवणं लद्धं, सद्धा परम दुल्लहा । सोच्चा नेआउयं मग्गं, बहवे परिभस्सई ।। ६ ।। कदाचिच्छ्रवणं लब्ध्वा, श्रद्धा परम-दुर्लभा। श्रुत्वा नैयायिकं मार्ग, बहवः परिभ्रश्यन्ति ।। ६ ।।
संस्कृत :
मूल :
सुई च लढे सद्धं च, वीरियं पुण दुल्लहं । बहवे रोयमाणा वि, नो एणं पडिवज्जए ।। १० ।। श्रुतिं च लब्ध्वा श्रद्धां च, वीर्यं पुनर्दुर्लभम् । बहवो रोचमाना अपि, नो एतत्प्रतिपद्यते ।। १० ।
संस्कृत :
मूल :
माणुसत्तम्मि आयाओ, जो धम्म सोच्च सद्दहे। तवस्सी वीरियं लद्धं, संवुडे निद्भुणे रयं ।। ११ ।। मानुषत्वे आयातः, यो धर्मं श्रुत्वा श्रद्धते । तपस्वी वीर्यं लब्ध्वा, संवृतो निधुनोति रजः ।। ११ ।।
संस्कृत :
५२
उत्तराध्ययन सूत्र