________________
मूल :
पयणुकोह-माणे य, मायालोभे य पयणुए। पसंतचित्ते दंतप्पा, जो गवं उवहाणवं ।। २६ ।। प्रतनु को धमानश्च, माया लोभाश्च प्रतनु कः । प्रशान्तचित्तो दान्तात्मा, यो गवानु पधान वान् ।। २६ ।।
संस्कृत :
मूल :
तहा पयणुवाई य, उवसं ते जिइं दिए । एयजो गसमाउत्तो, पम्हले सं तु परिणमे ।। ३० ।। तथा प्रतनु वादी च, उपशान्तो जितेन्द्रियः । एतद्योगसमायुक्तः, पद्मलेश्यां तु परिणमेत् ।। ३० ।।
संस्कृत :
अट्ट-रुद्दाणि वज्जित्ता, धम्म-सुक्काणि साहए। पसंतचित्ते दंतप्पा, समिए गुत्ते य गुत्तिसु ।। ३१ ।। आर्त रौद्र वर्जयित्वा, धर्म शुक्ले साधयेत् । प्रशान्तचित्तो दान्तात्मा, समितो गुप्तश्च गुप्तिभिः ।। ३१ ।।
संस्कृत :
मूल :
सरागे वीयरागे वा, उवसं ते जिइं दिए । एयजो गसमाउत्तो, सुक्कले सं तु परिणमे ।। ३२ ।। सरागो वीतरागो वा, उपशान्तो जितेन्द्रियः । एतद्योगसमायुक्तः, शुक्लले श्यां तु परिणमेत् ।। ३२ ।।
संस्कृत
असंखिज्जाणोसप्पिणीण,उस्सप्पिणीण जे समया । संखाई आ लोगा, लेसाण हवंति ठाणाई ।। ३३ ।। असंख्येयानामवसर्पिणीनाम्, उत्सर्पिणीनां ये समयाः । संख्यातीता लोकाः, लेश्यानां भवन्ति स्थानानि ।। ३३ ।।
संस्कृत :
मूल :
मुहुत्तद्धं तु जहन्ना, तेत्तीसा सागरा मुहुत्तहिया । उक्कोसा होइ ठिई, नायव्वा किण्हले साए ।। ३४ ।। मुहुर्तार्द्ध तु जघन्या, त्रयस्त्रिंशत्सागरोपमा मुहूर्त्ताधिका । उत्कृष्टा भवति स्थितिः, ज्ञातव्या कृष्णलेश्यायाः ।। ३४ ।।
संस्कृत :
७३४
उत्तराध्ययन सूत्र