________________
मूल:
चरित्तसंपन्नयाए णं भंते! जीवे किं जणयइ? । चरित्तसंपन्नयाए णं सेलेसीभावं जणयइ । सेलेसिं पडिवन्ने य अणगारे चत्तारि कम्मंसे खवेइ । तओ पच्छा सिज्झइ, बुज्झइ, मुच्चइ, परिनिव्यायइ, सव्वदुक्खाणमंतं करेइ ।। ६२ ।। चारित्रसम्पन्नतया भदन्त! जीवः किं जनयति? । चारित्र सम्पन्नतया शैले शीभावं जनयति। शैले शी प्रतिपन्नश्चा ऽनगारश्चतुरः कर्माशान् क्षपयति। ततः पश्चात्सि ध्यति, बुध्यते, परिनिर्वाति, सर्वदुःखानामन्तं करोति ।। ६२ ।।
संस्कृत
मूल :
सोइंदियनिग्गहेणं भंते! जीवे किं जणयइ? । सोइंदियनिग्गहेणं मणुनामणुन्नेसु सद्देसु रागदोसनिग्गहं जणयइ। तप्पच्चइयं कम्मं न बंधइ। पुब्बबद्धं च निज्जरेइ ।। । ६३ ।। श्रोत्रन्द्रिय निग्रहेण भदन्त! जीवः किं जनयति? । श्रोत्रेन्द्रिय-निग्रहेण मनोज्ञामनोज्ञेष शब्देष रागद्वेषनिग्रहं जनयति । तत्प्रत्ययं (रागद्वेषोत्पन्न) कर्म न बध्नाति। पूर्वबद्धं च निर्जरयति ।।६३।।
संस्कृत :
मूल :
चक्खिंदियनिग्गहेणं भंते! जीवे किं जणयइ? । चक्खिंदियनिग्गहेणं मणुन्नामणुन्नेसु रूबेसु रागदोसनिग्गहं जणयइ। तप्पच्चइयं कम्मं न बंधइ। पुबबद्धं च निज्जरेइ ।। ६४ ।। चक्षरिन्द्रियनिग्रहेण भदन्त! जीवः किं जनयति? । चक्षुरिन्द्रियनिग्रहेण मनोज्ञामनोज्ञेषु रूपेषु रागद्वेषनिग्रहं जनयति । तत्प्रत्ययिकं कर्म न बध्नाति । पूर्वबद्धं च निर्जरयति ।। ६४ ।।
संस्कृत :
५६८
उत्तराध्ययन सूत्र
