________________
मूल :
सव्वगुणसंपन्नयाए णं भंते! जीवे किं जणयइ? सव्वगुणसंपन्नयाए णं अपुणरावित्तिं जणयइ । अपुणरावित्तिं पत्तए य जीवे सारीरमाणसाणं दुक्खाणं नो भागी भवइ ।। ४५।। सर्वगणसम्पन्नतया भदन्त! जीवः किं जनयति? । सर्वगुणसम्पन्नतयाऽपुनरावृत्तिं जनयति । अपुनरावृत्तिं प्राप्तश्च जीवः शरीर-मानसानां दु:खानां नो भागी भवति ।। ४५ ।।
संस्कृत :
मल:
वीयरागयाए णं भंते! जीवे किं जणयइ? । वीयरागयाए णं नेहाणुबंधणाणि तण्हाणुबंधणाणि य वोच्छिंदइ। मणुनामणुन्नेसु सद्द-फरिस-रूव-रस-गंधेसु सचित्ताचित्त-मीसएसु चेव विरज्जइ ।। ४६।। वीतरागतया भदन्त! जीवः किं जनयति?। वीतरागतया स्नेहानुबन्धनानि तृष्णानुबन्धनानि च व्युच्छिनत्ति । मनोज्ञामनोज्ञेषु शब्दस्पर्शरूपरसगन्धेषु सचित्ताचित्तमिश्रेषु चैव विरज्यते ।। ४६ ।।
संस्कृत :
मूल :
खांतीए णं भते! जीवे किं जणयइ? । ख्वांतीए णं परीसहे जिणइ ।। ४७ ।। क्षान्त्या भदन्त! जीवः किं जनयति? | क्षान्त्या परीषहान्
जयति ।। ४७।।
संस्कृत :
मूल :
मुत्तीए णं भंते! जीवे किं जणयइ? । मुत्तीए णं अकिंचणं जणयइ। अकिंचणे य जीवे अत्थलोलाणं पुरिसाणं अपत्थणिज्जे भवइ ।। ४८ ।। मुक्त्या भदन्त! जीवः किं जनयति? | मुक्त्याऽऽकिञ्चनत्वं जनयति। अकिञ्चनश्च जीवोऽर्थलोलानां पुरुषाणामप्रार्थनीयो भवति ।। ४८।।
संस्कृत :
५८६
उत्तराध्ययन सूत्र
