________________
संस्कृत :
सुखशातेन भदन्त! जीवः किं जनयति? सुखाशाते नानु त्सुकत्वं जनयति । अनुत्सु को हि जीवो ऽनुकम्पको ऽनुभटो विगत-शोकश्चारित्रमोहनीयं कर्म क्षपयति ।।३०।।
अप्पडिबद्धयाएणं भंते! जीवे किं जणयइ? । अप्पडिबद्धयाएणं निस्संगत्तं जणयइ। निस्संगत्तेणं जीवे एगे एगग्गचित्ते दिया य राओ य असज्जमाणे अप्पडिबद्धे यावि विहरइ ।। ३१ ।। अप्रतिबद्ध तया भदन्त! जीव: किं जन यति? । अप्रतिबद्धतया निःसङ्गत्वं जनयति । निःसङ्गत्वेन जीव एक एकाग्रचित्तो दिवा च रात्री चाऽसजन्नप्रतिबद्धश्चापि विहरति ।। ३१ ।।
संस्कृत :
मूल :
विवित्तसयणासणयाएणं भंते! जीवे किं जणयइ? । विवित्तसयणासणयाएणं चरित्तगुत्तिं जणयइ । चरित्तगुत्ते य णं जीवे विवित्ताहारे दढचरित्ते एगंतरए मोक्खभावपडिवन्ने अट्ठविहकम्मगंटिं निज्जरेइ ।। ३२ ।। विविक्तशयनासनतया भदन्त! जीवः किं जनयति? । विविक्तशयनासनतया चारित्रगुप्तिं जनयति । गुप्तचारित्रो हि जीवो विविक्ताहारो, दृढ चारित्र एकान्त रतो मोक्षभावप्रतिपन्नोऽष्टविधकर्मग्रन्थि निर्जरयति ।। ३२ ।।
संस्कृत :
विणियट्टणयाएणं भंते! जीवे किं जणयइ?। विणियट्टणयाएणं पावकम्माणं अकरणयाए अब्भुट्टेइ । पुवबद्धाणं य निज्जरणयाए पावं नियत्तेइ। तओ पच्छा चाउरं तं संसारकंतारं वीइ वयइ ।। ३३ ।।
उत्तराध्ययन सूत्र
५७६