________________
मूल :
दिगिंछापरिगए देहे, तवस्सी भिक्खू थामवं । न छिंदे न छिंदावए, न पए न पयावए ।।२।। क्षुधापरिगते देहे, तपस्वी भिक्षुःस्थामवान् । न छिंद्यात् न छेदयेत्, न पचेत् न पाचयेत् ।। २ ।।
संस्कृत :
मूल :
काली पव्वंगसंकासे, किसे धमणिसंतए। मायन्ने असणपाणस्स, अदीणमणसो चरे ।। ३ ।। कालीपर्वाङ्गसंकाशः, कृशो धमनिसंततः । मात्रज्ञो ऽशनपानयोः, अदीन मनाश्चरेत् ।। ३ ।।
संस्कृत :
मूल :
तओ पुट्ठो पिवासाए, दोगुंछी लज्जसंजए। सीओदगं न सेविज्जा, वियडस्सेसणं चरे ।। ४ ।। ततः स्पृष्टः पिपासया, जुगुप्सी लज्जासंयतः । शीतोदकं न सेवेत, विकृतस्यैषणां चरेत् ।। ४ ।।
संस्कृत :
मूल :
छिन्नावाएसु पंथेसु, आउरे सुपिवासिए । परिसुक्कमुहाऽदीणे, तं तितिक्खे परीसहं ।। ५ ।। छिनापातेषु पथिषु, आतुरः सुपिपासितः । परिशुष्कमुखोऽदीनः, तं तितिक्षेत् परीषहम् ।। ५ ।।
संस्कृत :
मूल :
चरंतं विरयं लूहं, सीयं फुसइ एगया । नाइवेलं मुणी गच्छे, सोच्चाणं जिणसासणं ।। ६ ।। चरन्तं विरतं रूक्षं, शीतं स्पृशति एकदा।। नातिवेलं मुनिर्गच्छेत् , श्रुत्वा जिनशासनम् ।। ६ ।।
संस्कण्तः
उत्तराध्ययन सूत्र
