________________
मूल :
साहु गोयम! पना ते, छिन्नो मे संसओ इमो। नमो ते संसयातीत! सवसुत्तमहो यही ।। ६५ ।। साधु गौतम! प्रज्ञा ते, छिन्नो मे संशयो ऽयम्। नमस्तुभ्यं संशयातीत! सर्व सूत्रमहो दधे ! ।। ८५ ।।
संस्कृत :
मूल :
एवं तु संसए छिन्ने, के सी घोरपरक्कमे । अभिवन्दित्ता सिरसा, गोयमं तु महायसं ।। ८६ ।। एवं तु संशये छिन्ने, केशी घोरपराक्रमः । अभिवन्द्य शिरसा, गौतमं तु महायशसम् ।। ६६ ।।
संस्कृत
पंचमहन्वयधम्म, पडि वज्जइ भाव ओ। पुरिमस्स पच्छिमम्मि, मग्गे तत्थ सुहावहे ।। ८७ ।। पञ्चमहाव्रतधर्म, प्रतिपद्यते भावतः । पूर्वस्य पश्चिमे, मागें तत्र सुखावहे ।। ६७ ।।
संस्कृत :
केसीगोयमओ निच्चं, तम्मि आसि समागमे । सुयसीलसमुक्करिसो, महत्थत्थविणिच्छओ ।। ८८ ।। के शिगौतम यो नित्यं, तस्मिन्नासीत् समागमः । श्रुतशील समुत्कर्ष :, महा िविनिश्च यः ।। ८८ ।।
संस्कृत:
मूल :
तोसिया परिसा सव्वा, सम्मग्गं समुवट्ठिया । संथुया ते पसीयन्तु, भय के सिगो यमे ।। ८६ ।।
त्ति बेमि। तोषिता परिषत् सर्वा, सन्मार्ग समुपस्थिता । संस्तुतौ तौ प्रसीदताम, भगवन्तौ केशिगौतमौ ।। ६६ ।।
इति ब्रवीमि ।
संस्कृत
४५४
उत्तराध्ययन सूत्र